مطالعه کارایی انرژی اکوسیستم های تولید گندم فاریاب درکنگاور

هدف از مطالعه انرژی در سیستم های کشاورزی، بهینه سازی مصرف انرژی، کاهش هزینه های تولید، افزایش بازده اقتصادی و در نهایت افزایش پایداری این سیستم ها است. بدین منظور، کارایی انرژی سیستم های گندم فاریاب شهرستان گنگاور در سال 1388 مطالعه شد. اطلاعات مربوط به مصرف و تولید انرژی این سیستم ها جمع آوری شد. نتایج نشان داد انرژی ورودی و خروجی این سیستم ها به ترتیب 8/60 و 1/184 گیگاژول در هکتار بود که بیشترین سهم در انرژی ورودی به ترتیب مربوط به نیروی الکتریسیته، کود نیتروژن و سوخت های فسیلی با 36، 18 و 13% بود. کارایی انرژی (نسبت انرژی خروجی به ورودی) سیستم های مورد مطالعه 03/3، بهره وری انرژی (عملکرد دانه به هر گیگاژول انرژی ورودی) 011/0 و انرژی موثر (گیگاژول انرژی ورودی بر حسب کیلوگرم دانه) آنها 86/0 بود. نتایج این بررسی نشان داد در سیستم های تولید گندم فاریاب در شهرستان کنگاور، به دلیل پمپاژ آب از عمق های پایین و مصرف بی رویه کودهای شیمیایی، انرژی قابل توجهی صرف این دو نهاده شده که علاوه بر افزایش سهم آنها از انرژی ورودی، تعادل سیستم را از نظر کارایی انرژی کاهش می دهد، ضمن آن که این انرژی از منابع گران و هزینه بر به شمار می رود که موجب افزایش هزینه های تولید و کاهش راندمان انرژی در این اکوسیستم ها می شود

Keywords:

انرژی , گندم , الکتریسیته , کود شیمیایی , کشاورزی پایدار