تاثیر ورمی کمپسوت برعملکرد نخود درشرایط تنش وغیرتنش خشکی

استفاده از کودهای زیستی یکی از اصول کشاوری پایدار می باشد. لذا به منظور بررسی میزان تأثیر کود زیستی ورمی کمپوست بر عملکرد نخود در شرایط تنش خشکی آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی در 3 تکرار به اجرا در آمد. عامل اصلی، سطوح خشکی شامل شاهد (آبیاری کامل)، قطع آبیاری در مرالح 10 برگی، گلدهی، غلاف بندی و پر شدن دانه و عامل فرعی، ورومی کمپوست به میزان صفر (شاهد)، 3، 6 و 9 تن در هکتار بود. نتایج نشان داد که تأثیر ورمی کمپوست در آبیاری کامل و قطع آبیاری در مرحله پر شدن دانه معنی دار بود. در آبیاری کامل، عملکرد نخود در مقادیر 3، 6 و 9 تن ورمی کمپوست نسبت به شاهد به ترتیب معادل 29، 36 و 45 درصد افزایش یافت. تأثیر مثبت ورمی کمپوست بر عملکرد د مرحله پر شدن دانه بیش از آبیاری کامل بود. به طوریکه عملکرد نسبت به شاهد، افزایشی معادل 31، 51 و 106 درصد نشان داد. با توجه به نتایج به دست آمده ملاحظه می گردد که استفاده از ورمی کمپوست علاوه بر افزایش عملکرد نخود در آبیاری کامل، تأثیر منفی تنش آخر فصل بر عملکرد نخود را کاهش می دهد.

Keywords:

ورمی کمپوست , تنش خشکی , نخود , عملکرد دانه , کشاورزی پایدار