بررسی تاثیر الگوهای ارتباطی خانواده با مهارت مدیریت زمان و انگیزش تحصیلی دانش آموزان دوره دوم متوسطه

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر الگوهای ارتباطی خانواده با مهارت مدیریت زمان و انگیزه تحصیلی دانش آموزان بود. بدینمنظور برای انتخاب نمونه آماری در این پژوهش طبق جدول مورگان ۳۸۹ دانش آموز دبیرستانی (۱۸۹ پسر، ۲۰۰ دختر) از دبیرستانهای نواحی چهارگانه شیراز که در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ مشغول به تحصیل بودند به روش خوشه ای چند مرحله ای تصادفی انتخاب شدند. جهت اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه تجدیدنظر شده الگوی ارتباطات خانواده کوئرنر وفیتزپاتریک (۲۰۱۴) و پرسشنامه مدیریت زمان بریتون و تسر (۱۹۹۱) و پرسشنامه استاندارد انگیزش تحصیلی هارتر (۱۹۸۰، ۱۹۸۱) استفاده شد. یافته ها بر اساس روش آماری تحلیل همبستگی پیرسون حاکی از آن بود که جهت گیری گفت و شنود با انگیزشتحصیلی رابطه مستقیم و معنی داری دارد. اما، جهت گیری همنوایی رابطه معنی داری با انگیزش تحصیلی ندارد.و همچنین جهتگیری گفت و شنود با با مدیریت زمان رابطه مستقیم و معنی داری دارد و با جهت گیری همنوایی رابطه معناداری ندارد و ابعاد مدیریت زمان با انگیزش تحصیلی رابطه مستقیم و معنی داری دارد (r=۰/۵۰, p<۰/۰۱).

Keywords:

الگوهای ارتباطی خانواده , مدیریت زمان , انگیزه تحصیلی