بررسی تنوع ژنتیکی ژنوتیپهای مختلف یونجه، با استفاده از پروتئین های محلول به روش SDS-PAGE
Publish place: 3rd Iranian Agricultural Biotechnology Conference
Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 834
متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
AGRIBIOTECH03_402
تاریخ نمایه سازی: 27 تیر 1392
Abstract:
یونجه گیاهی علوفه ای است که در میان نباتات علوفهای به علت میزان پروتئین بالا، خوش خوراکی، قابلیت هضم بالا و سازگاری آن در شرایط مختلف محیطی به عنوان ملکه گیاهان لقب گرفته است. تنوع ژنتیکی اساس مطالعات اصلاحی در بسیاری از گونههای گیاهی است و یکی از مهمترین شاخصها جهت انتخاب والدین میباشد. بنابراین جهت مطالعات ژنتیکی و اصلاح ارقام مناسبتر و عملکرد بالاتر و سازگارتر ابتدا باید میزان تنوع ژنتیکی بین و درون گونههای یونجه را تعیین و سپس اقدام به اصلاح آن کرد. به منظور بررسی تنوع ژنتیکی 19 ژنوتیپ یونجه تحقیق فوق با استفاده از پروتئین های محلول انجام گرفت. بدین منظور استخراج پروتئینهای ذخیرهای برگ با روش گای انجام و سپس برای تفکیک پروتئینهای استخراج شده از روش SDS-PAGE تک بعدی استفاده شد. رنگ آمیزی ژل پلی اکریل آمید با استفاده از رنگ کوماسی بلو R250 انجام و به منظور تجزیه دادههای الکتروفورزی به حضور هر باند پروتئین عدد یک و شد. رنگ آمیزی ژل پلی اکریل آمید با استفاده از رنگ کوماسی بلو R250 انجام و به منظور تجزیه دادههای الکتروفورزی به حضور هر باند پروتئین عدد یک عدم حضور عدد صفر داده شد. با توجه به نتایج بدست آمده تعداد 20 باند در ژنوتیپهای مطالعه شده مشاهده گردید که بیشترین تعداد باندها مربوط به ژنوتیپهای 2،4،8،9،11،13،14،15،16،18،19 و کمترین تعداد مربوط به ژنوتیپ 7 بود. تجزیه خوشهای بر اساس ضریب تشابه جاکارد انجام شد و ژنوتیپهای مورد بررسی در 3 گروه قرار گرفتند. با توجه به تجزیه مختصات و بر اساس مختصات اول و دوم ژنوتیپ ها در 3 گروه قرار گرفتند که این موضوع نتایج حاصل از تجزیه کلاستر را 100 % تایید نمود. با توجه به نتایج حاصل و فاصله ژنتیکی بدست آمده بر مبنای ضریب جاکارد، در برنامه های به نژادی تلاقی ژنوتیپهای 6 و 7 قابل توصیه میباشد.
Keywords:
Authors
فاطمه بلورچیان
دانشجوی کارشناسی ارشد اصلاح نباتات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشا
محسن فرشادفر
استادیار دانشگاه پیام نور و مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان ک
هوشمند صفری
عضو هیئت علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمانشاه،
هومن شیروانی
کارشناس ارشد اصلاح نباتات دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه، باشگا
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :