چالشهای مدیریت فرم شهر طبس بعداززلزله سال 1357

با افزایش سهم مخاطرات طبیعی در ایجاد خسارت های کالبدی جانی و اقتصادی و آگاهی فزاینده ای درارتباط با کاهش اسیب پذری ازطریق ایجاد فرم پایدارشهری ایجاد شد شناخت جنبه های تاثیرپذیرو تاثیر گذار ازفرم و نحوه استفاده هوشیارانه از آن توسط مدیریت شهر ی و مردم بخش مهمی ازفرایند مدیریت بحران شهرها را تشکیل می دهد. هدف پژوهش حاضر بررسی چالش های مدیریت فرم شهر طبس بعد از زلزله سال ۱۳۵۷ است. از آنجا که پس از زلزله این شهر به کلی تخریب و شهر جدید با سیاست درجاسازی درهمان محل قبلی احداث گردید تغییرات فرم شهری قبل و بعداززلزله با دخالت و هدایت مستقیم مدیریت شهری قابل مقایسه است بدین ترتیب پس ازبررسی ادبیات نظری درزمینه بررسی تاثیر جنبه های مختلف فرم شهر و کاهش اسیب پذیری لرزه یا درمقیاس های مختلف اساختمان محله نواحی شهر شهر تامنطقه شهری سعی گردید معیارهایی ازفرم که درکاهش اسیب پذیری موثرند انتخاب و نحوه تغییرات این معیارها در جریان زلزله شهر توسط مدیریت شهری و مردم دنبال گردد. هفت معیار اصلی تحقیق شامل بستر طبیعی، کاربری زمین شبکه ارتباطات فضای باز ویژگیهای بافت و مسکن منظر شهری و در نهایت ضوابط و مقررات. نتایج تحقیق نشان دهنده تغییرات آشکار فرم شهر باستانی طبس در جریان زلزله بودبطوریکه که فرم شهر همساز با اقلیم و متراکم شکل گرفته بر اساس چهار عامل عمده اقلیم، حکومت، مذهب و تجارت پس از زلزله غالباً با هدف ایستایی و احترام به بافت قبلی همراه با پراکندگی بیشتر بافت و ایجاد معابر عریض، به جای توجه خاص به اقلیم شکل گرفت

Keywords:

فرم شهر , مخاطرات طبیعی زلزله , مدیریت فرم شهری , شهرطبس