بررسی امکان بارورسازی ابر با استفاده از پارامترهای هواشناسی(مطالعه موردی: استان همدان)

تکنیک بارورسازی ابر یکی از روشهای موثر و نوین جهت کاهش اثرات خشکسالی هیدرولوژیکی و افزایش آب در دسترس می باشد.بارورسازی ابر نوعی رفتار هوشمندانه با ابرها و سیستمهای ابری و در جهت افزایش بارش در ابرهایی است که با توجه به شرایطمحیطی و آب و هوایی فرایندهای بارش در داخل آنها در حال شکل گیری و اجرا می باشد. هدف از تحقیق حاضر بررسی امکان بارورسازی ابر در استان همدان جهت افزایش بارش و تاثیرگذاری مثبت بر منابع آبی این حوزه می باشد. در این مقاله ابتدا به بررسیپارامترهای اقلیمی دما، بارش، سرعت باد، تعداد روزهای یخبندان و مه آلودگی در ایستگاههای موجود در 6 ایستگاه استان همدانپرداخته شد و به این ترتیب زمان های مناسب بارور سازی ابر در حوزه انتخاب گردید. در گام بعدی با استفاده از داده های مدل (سایت NCEPNCAR) نقشه های هم دما (ایزوترم) ، سرعت و جهت باد در سطوح بالایی جو 500 هکتوپاسکال در ماههای مستعد باروری ابررسم تا امکان بارور سازی استان بررسی شود. نتایج این تحقیق با توجه به پارامترهای بررسی شده نشان داد ماههاینوامبر،دسامبر،ژانویه، فوریه و مارس و آوریل جهت بارور سازی ابر مناسب می باشد.

Keywords:

باروری ابر , خشکسالی , استان همدان