تحلیل و بررسی میزان نخست شهری در استان خوزستان طی سال های 1355-1385

تمرکز بیش از حد جمعیت و فعالیت، عمدتا در بزرگ ترین شهرهای کشورهای در حال توسعه، باعث جذب بخش عمده ای از پتانسیلهای توسعه ای این کشورها به این شهرها شده در نتیجه این شهرها به طور نسبی بیش از حد بزرگ تر از دومین و سومین شهر اینکشورها شده اند. هدف مقاله حاضر تحلیل و بررسی پدیده نخست شهری طی سال های 1355 تا 1385 در سطح استان خوزستانمی باشد. روش مورد استفاده در این مقاله توصیفی– تحلیلی است، جامعه آماری شامل کلیه نقاط شهری استان خوزستان در سال های1355 تا 1385 می باشد، در این تحقیق ضمن طبقه بندی داده های جمعیتی نقاط شهری، از شاخص نخست شهری، مدل آنتروپی،ضریب تغیرات، ضریب کشش پذیری استفاده شده است. یافته های تحقیق حاکی از عدم تعادل، تمرکز و وجود پدیده نخست شهری دراستان به دلیل شرایط خاص حاکم بر استان، مهاجرت جمعیت بسیاری از شهرهای استان به این شهر ، جذب سرمایه گذاری هایدولتی و ... می باشد. در نتیجه برای کاهش میزان نخست شهری در استان و ایجاد تعادل بین شهرهای موجود، توجه به شهرهای کوچکو میانی، توزیع عادلانه امکانات ، خدمات و فرصت ها بین این شهرها پیشنهاد می شود.

Keywords:

نخست شهری , شاخص نخست شهری , مدل آنتروپی , عدم تعادل , استان خوزستان