تولید، ویژگی ها و کاربردهای سیستم های نوظهور بایژلها در صنایع غذایی

ژلها فرمولاسیونهای نیمه جامد هستند که اساسا از دو جزء اصلی تشکیل شده اند: مایع و جامد. قسمت مایع معمولا به عنوان حلال شناخته می شود، در حالی که جزء جامد به عنوان یک ژلساز شناخته می شود. ژلها را می توان بر اساس ژل شدن فازهای مایع قطبی یا غیر قطبی طبقه بندی کرد که منجر به ایجاد هیدروژل و اولئوژل می شود. بایژلها سیستم های دو فازی نوظهوری هستند که از دو فاز ژلی ( اولئوژل و هیدروژل) تشکیل شده اند که معمولا از طریق اختلاط مکانیکی تحت دماها و شرایط ژلسازی خاص تولید می شوند. توسعه بایژلها خواص مکانیکی بهبودیافته و ماندگاری طولانی تری را در مقایسه با ژلهای منفرد ایجاد می کند. بایژلها می توانند هر دو اجزای آب دوست و آبگریز را انتقال دهند، ثبات ترمودینامیکی را تضمین کرده، و رهایش کنترل شده را تسهیل نمایند، که آنها را در زمینه های مختلف ، از جمله غذا، دارو و لوازم آرایشی ارزشمند می سازد. در حال حاضر، کاربردهای اولیه سیستم های بایژلها در بخش های آرایشی و بهداشتی و دارویی برای اهداف انتقال مواد متمرکز شده اند. برای تقویت استفاده گستردهتر از بایژلها، این مقاله به بررسی عوامل ذاتی و خارجی که بر ویژگی های آنها تاثیر می گذارد می پردازد. به دست آوردن بینش در مورد این جنبه ها، تنظیم دقیق تر ویژگی های بایژلها را امکانپذیر می سازد، بنابراین تناسب آنها را در صنایع مختلف غذایی بهبود می بخشد. علاوه بر این ، خلاصه ای از پیشرفت های اخیر در استفاده از بایژلها برای سیستم های تحویل مواد مغذی ، جایگزینی چربی ، بسته بندی مواد غذایی ، تولید کف و چاپ سه بعدی مواد غذایی ارائه شده است .

تولید، ویژگی ها و کاربردهای سیستم های نوظهور بایژلها در صنایع غذایی Keywords:

سیستم ژل , تحویل , جایگزین چربی , خواص مکانیکی , چاپ سه بعدی .