مقایسه اثر نوع روغن بر قدرت ژل امولژلهای ژلاتین و پلی وینیل الکل

امروزه استفاده از سیستم های ژل های امولسیونی با پایداری ترمودینامیکی عالی بسیار مورد توجه قرار گرفته است . ژلهای امولسیونی سیستم های نیمه جامد با ساختار شبکه ژل هستند که اغلب ژلهای امولسیونی ازیک امولسیون روغن در آب (O/W) تشکیل شده است که توسط یک ماتریس پلیمری بسیار چسبناک یا ژل دار تثبیت شده است . این پژوهش با هدف بررسی تولید امولژلهای ژلاتین به عنوان امولسیفایر که به دلیل ماهیت آمفیفیلیک خود تمایل به مهاجرت از فاز آب به سطح مشترک روغن /آب دارد. و پلی وینیل الکل به عنوان عامل ژل دهنده و بررسی اثر نوع روغن (روغن آفتابگردان و روغن میوه پالم ) بر قدرت ژل با دستگاه آنالایزر بافت مجهز به پروب استوانه ای به قطر ۱۲ میلی متر و افت روغن با دستگاه آون بر امولژلهای ژلاتین و پلی وینیل الکل با ۳ تکرار توسط نرم افزار SPSS مورد مطالعه قرار گرفت . نتایج نشان داد که امولژل ژلاتین و پلی وینیل الکل حاوی روغن میوه پالم غنی از اسیدهای چرب اشباع بالا(حاوی نسبت بالایی از اسید پالمیتیک ) قدرت ژل(g ۵.۱۳۶) بیشتری نسبت به امولژل ژلاتین و پلی وینیل الکل حاوی روغن آفتابگردان غنی از اسیدهای چرب غیر اشباع بالا(به طور عمده اسید لینولئیک ) با قدرت ژل g) ۶.۱۰۸) می باشد.که این تفاوت به دلیل خواص شیمیایی منحصر به فرد و پروفایل اسیدهای چرب روغن های آفتابگردان و روغن میوه پالم آنها می باشد به طوریکه روغن آفتابگردان دلیل اسیدهای چرب غیر اشباع آن نسبت به روغن میوه پالم در دمای اتاق به صورت مایع باقی می ماند و پایداری کمتری نسبت به روغن های حاوی اسیدهای چرب اشباع بالاتر دارد. همچنین امولژل افت روغنی را نشان ندادند. که نتایج نشان دهنده توسعه یک شبکه قوی امولژل های ما با روغن ها را تایید می کند.