روابط ساختاری ناگویی هیجانی و کمال گرایی با نقش میانجی حساسیت اضطرابی در پیش بینی اختلال وسواسی جبری دانش آموزان

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی روابط ساختاری ناگویی هیجانی و کمال گرایی با نقش میانجی حساسیت اضطرابی در پیشبینی اختلال وسواسی جبری دانش آموزان انجام شد. روش: طرح پژوهش حاضر از نظر ماهیت کمی است. روش پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی از طریق مدل سازی معادلات ساختاری انجام شد. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر خرم آباد در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ است. روش نمونه گیری در این پژوهش به صورت خوشه ای تصادفی بود. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تجدیدنظر شده علائم وسواس جبری (OCI-R)، سیاهه کمال گرایی (PI)، پرسشنامه حساسیت اضطرابی (ASI) و پرسشنامه ناگویی هیجانی تورنتو (TAS-۲۰) بود. که یافته های توصیفی با نرم افزار SPSS۲۶ و یافته های استنباطی از نرم افزار AMOS۲۴ استفاده شد. یافته ها: اثر مستقیم کمال گرایی سازش نایافته (β=۰.۳۶, p<۰.۰۰۱) و ناگویی هیجانی (β=۰.۳۱, p<۰.۰۰۱) بر وسواس فکری-عملی معنادار بود. همچنین، اثر مستقیم کمال گرایی سازش نایافته (β=۰.۴۳, p<۰.۰۰۱) و ناگویی هیجانی (β=۰.۴۸, p<۰.۰۰۱) بر حساسیت اضطرابی معنادار بود. اثر غیرمستقیم کمال گرایی سازش نایافته و ناگویی هیجانی بر وسواس فکری-عملی با میانجی گری حساسیت اضطرابی به ترتیب (β=۰.۱۵, p<۰.۰۳) و (β=۰.۱۶۸, p<۰.۰۰۱) معنادار بود و برازش مدل تایید شد. بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که کمال گرایی سازش نایافته و ناگویی هیجانی به واسطه حساسیت اضطرابی به طور معناداری علائم وسواس فکری-عملی را پیش بینی می کنند. مدل مفهومی پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار بود (CFI=۰.۹۸, RMSEA=۰.۰۵)، که نشان می دهد ساختار فرضی مدل توانسته به خوبی روابط بین متغیرها را تبیین کند. بنابراین، مداخلات روان شناختی بر کاهش حساسیت اضطرابی و مدیریت کمال گرایی و ناگویی هیجانی می تواند در کاهش علائم وسواس فکری-عملی موثر باشد.

روابط ساختاری ناگویی هیجانی و کمال گرایی با نقش میانجی حساسیت اضطرابی در پیش بینی اختلال وسواسی جبری دانش آموزان Keywords:

اختلال وسواسی جبری , حساسیت اضطرابی , دانش آموزان , کمال گرایی , ناگویی هیجانی