بررسی تاثیر جیبرلیکاسید بر شاخص های جوانه زنی گیاه چاودار کوهی در محیط کشت گلدانی تحت شرایط تنش خشکی

یکی از اثرات تنش خشکی ،کاهس در جوانه زنی و استقرار گیاهچه و همچنین کاهش رشد و نمو گیاهچه می باشد که در این خصوص مشخص گردیده که پیش تیمار بذر ها موجب بهبود برخی خصوصیات جوانه زنی و استقرار گیاهچه ها می گردد به همین خاطر به منظور بررسی اثر یش تیمار با جیبرلیک اسید بر برخی خصوصیات جوانه زنی چاودار کوهی در مراحل اولیه رشد تحت شرایط تنش خشکی،آزمایشی در گلخانه دانشگاه تهران انجام گردید.آزمایش ه صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کاملا تصادفی در سه تکرار اجرا شد.تیمارهای آزمایشی شامل دمای پرایمینگ در دو سطح 10و15 درجه سانتی گراد(فاکتور اول)،تیمار جیبرلیکاسید در سه سطح 100،50و150(ppm) به مدت 12 ساعت(فاکتوردوم) و پتانسیل اسمزی(PGE 6000) در سه سطح10-،12-و14- با (فاکتور سوم) بود.نتایج نشان داد که پیش تیمار کردن بذر با جیبرلیکاسید در شرایط تنش خشکی در میط کشت گلدانی باعث افزایش درصد استقرار گیاهچه، سرعت استقرار گیاهچه، طول ریشه چه و طول ساقه چه گردید.به طوری که تیمار جیبرلیکاسیدPPM100در دمای 10درجه و سطح تنش 10- بار بیشترین اثر مثبت را در افزایش شاخص های مرطبط با ظهور گیاهچه داشت.همچنین تیمار پیرایمینگ بذر در دمای 10درجه در مقایسه با دمای 15 درجه نتیجه بهتری را به نمایش گذاشت.

Keywords:

جیبرلیک اسید , تنش خشکی , شاخص های مرطبط با استقرار گیاهچه , همبستگی