ارزیابی و مقایسه اثر ضداکسایشی عصاره آبی و الکلی میوه زرشک آبی

Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 849

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCFOODI21_1033

تاریخ نمایه سازی: 4 اسفند 1392

Abstract:

هدف: ترکیبات ضداکسایش به عنوان عوامل خنثی کننده رادیکالهای آزاد، در صنایع بهداشتی و غذایی کاربردهای بسیاری دارند. باتوجه به اثرات جهش زایی و سرطان زایی ضداکسایش های سنتزی، به کارگیری ترکیبات طبیعی ضروری به نظر میرسد. خانواده زرشکدارای خواص ضداکسایشی بالایی هستند، اما تاکنون میوه زرشک آبی مورد بررسی قرار نگرفته است. لذا این پژوهش به بررسی خواصضداکسایشی عصاره های آبی و الکلی میوه زرشک آبی و مقایسه آن دو پرداخته است. مواد و روشها: پس از خشک شدن میوه در آون پالپ از هسته جدا شد، و به مدت 24 ساعت در اتانول 96 % و آب مقطر، (به ترتیب) برای استخراج عصاره الکلی و آبی قرار داده شد. سپس به کمک پمپ خلا عصاره استخراج و در فریزدرایر خشک شد. فعالیت ضداکسایشی به کمک آزمون های قدرت احیاکنندگی آهن (FRAP) و آزمون به دام اندازی رادیکال 2و 2دیفنیل 1 -پیکریل هیدرازیل (DPPH) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج FRAP به صورت میکرومول معادل آهن (II) و DPPH به صورت (IC(50 در مقایسه با گالیک اسید (GA)، آسکوربیک اسید (C) و بوتیلیتد هیدروکسیآنیزول (BHA) بیان شد، تجزیه و تحلیل داده ها به لحاظ آماری صورت گرفت. نتایج و بحث: بررسیها نشان داد بین (IC(50 عصاره ی آبی(46.742) و الکلی (35.754) با (IC(50 گالیکاسید ( 8,503 )، اسکوربیک اسید (5.823) و (BHA (10.404 در آزمون مهار DPPH، اختلاف معنی داری وجود دارد. همچنین بین (IC(50 عصارهی الکلی با آبی اختلاف معنی داری مشاهده شد. نتایج FRAP برای 200ppm عصاره الکلی معادل 0,193±269.911 میکرو مول (Fe(II بر لیتر و برای عصاره آبی معادل 102,177 میکرو مول (Fe(II بر لیتر محاسبه شد. نتیجه گیری: عصاره الکلی و آبی میوه زرشک دارای اثر ضداکسایشی مناسبی بوده توصیه می شود به جای ترکیبات ضداکسایش سنتزی در صنایع غذایی استفاده گردد.

Authors

محسن اصغری قاجاری

دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران

محمدعلی سحری

عضو هیئت علمی، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

عاطفه توکلی باب اناری

دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران

محسن برزگر

عضو هیئت علمی، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :