بررسی اثر عصاره متانولی اسطوخودوس (لاوندر) بر تشنج ناشی از پیکروتوکسین

سابقه و هدف: در طب تجربی، گزارشهایی در مورد اثرات مفید بعضی از گیاهان دارویی در درمان بیاریها وجود دارد. یکی از این گزارشها، در مورد اثرات مفید گیاه عصاره متانولی اسطوخودوس، بر تشنج می باشد. در مطالعه حاضر اثر ضد تشنجی عصاره متانولی این گیاه بر تشنج ناشی ز پیکروتوکسین در موش سوری ماده مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روش ها در این مطالعه حیوانات از طریق تزریق داخل صفاقی دوزهای مختلفی از عصاره متانولی پرکوله این گیاه (20، 40، 80، 160 و 320 میلی گرم بر کیلوگرم) پیش درمانی شدند و بعد از 30 دقیقه به هر حیوان 12 mg/kg پیکروتوکسین به منظورایجاد تشنج تزریق شد. سپس تغییر در زمان شروع حملات تشنجی، دوام تشنج و مرک ناشی از تشنج در گروههای آزمایش و کنترل اندازه گیری و مقایسه گردید. یافته ها: نتایج بررسی نشان داد که پیش درمانی حیوانات با دوزهای مختلف عصاره، به خصوص دوز 200 mg/kg باعث تأخیر در شروع حملات تشنجی گردید (p<0/01). از سوی دیگر مدت زمان دوام تشنج نسبت به گروه کنترل در همه گروه ها افزایش پیدا کرد، ولی شدت تشنجات خیلی خفیف تر بود. دوزهای مختلف عصاره، به خصوص دوز 80 mg/kg باعث تأخیر در زمان مرگ موشها شده است (p<0/05). نتیجه گیری: عصاره اسطوخودوس باعث تأخیر در شروع تشنج، کاهش شدت تشنجات ناشی از پیکروتوکسین و همین طور تأخیر مرگ می گردد و می تواند کاندیدای مناسبی جهت ادامه تحقیقات بعنوان یک داروی ضد تشنج باشد.

Keywords:

عصاره متانولی اسطوخودوس , تشنج , پیکروتوکسین