عوامل سازمانی موثر بر گرایش به کارآفرینی در نظام بانکی کشور (مورد مطالعه بانک های خصوصی)

امروزه توسعه گرایش به کارآفرینی بمنظور تقویت نوآوری، ابتکارعمل و ریسک پذیری در سازمانها از جمله مباحث مورد توجه در ادبیات مدیریت است؛ در خصوص ابعاد و مولفه های گرایش به کارآفرینی پژوهش های متعددی انجام شده است اما از دیدگاه این مقاله وجود عوامل سازمانی مناسب نظیر حمایت مدیریت عالی، برقراری روابط سازنده بین سازمانی، عدم تمرکز و رسمیت و نیز وجود سیستم پاداش کارآمد می تواند نقش تعیین کننده ای در توسعه گرایش به کارآفرینی داشته باشد. به این منظور این مقاله به بررسی رابطه عوامل سازمانی)ریسک پذیری و یا ریسک گریزی مدیریت عالی، وجود ارتباطات سازنده، سیستم پاداش دهی( و گرایش به کارآفرینی)ریسک پذیری، ابتکار عمل و نوآور بودن( در بانک های خصوصی می پردازد تا بتوان شرایط سازمانی مناسبی برای توسعه کارآفرینی)ارائه خدمات جدید و متنوع( در بانک ها فراهم نمود .جامعه آماری این پژوهش 500 نفر از کارکنان بانک های خصوصی در شهر تهران بوده است. به منظور گردآوری داده ها، پرسشنامه پژوهش به 250 نفر از کارکنان به صورت تصادفی ارائه شد که از این تعداد 184 پرسشنامه برگشت داده شد. . بمنظور سنجش عوامل سازمانی از مدل جورسکی و کوهلی و برای سنجش گرایش به کارآفرینی از مدل کوین و اسلوین استفاده شده است. در پایان این نتیجه حاصل شد که دستیابی به نوآوری، ابتکار عمل و ریسک پذیری در بانک ها مستلزم حمایت مدیریت عالی، وجود روابط سازنده بین واحد سازمانی و وجود ویژگهایی نظیر عدم تمرکز و رسمیت و نیز سیستم پاداش کارآمد و موثر می باشد که در این رابطه پیشنهاداتی جهت بهبود گرایش به کارآفرینی در بانک های خصوصی ارائه شده است.

Keywords:

کارآفرینی , گرایش به کارآفرینی , عوامل سازمانی , نظام بانکی کشور