تولید نانوپپتید جذب کننده فلزات در جلبک کلرلا با روش مهندسی ژنتیک

راه یافتن فلزات سنگین ناشی از فعالیت‌های صنعتی بشر به محیط به علت ماهیت سمی و غیر قابل تجزیه بودن آن‌ها به عنوان یک تهدید و معضل زیست محیطی همواره مطرح بوده است. یکی از راه های موثر حذف این آلودگی استفاده از روش‌های زیستی است و جلبک‌ها با قابلیت‌های ویژه خود به عنوان کاندیدایی ارزشمند در رابطه با حذف زیستی انواع آلودگی‌های فاضلابی به شمار می‌روند. پیشرفت‌ها در عرصه بیوتکنولوژی و نانو بیوتکنولوژی دورنمای روشن‌تری برای مقابله با آلودگی‌های زیست محیطی و حذف فلزات سنگین از محیط‌های آلوده پدید آورده است. در این مقاله یک نانو پپتید سنتتیک بر اساس پروتئین متالوتیونین در جلبک Cholorella kessleri با هدف جذب زیستی فلزات سنگین با روش مهندسی ژنتیک بیان گردید. ژن سنتتیک متالوتیونین، که به پروتئینی 67 آمینواسیدی با قابلیت اتصال به 4 یون فلزی ترجمه می‌گردد، در وکتور گیاهی pbi121 کلون گردید و با استفاده از روش الکتروپوریشن به این جلبک انتقال داده شد. پس از تایید انتقال و بیان این زن در جلبک به بررسی توانایی این جلبک در محیط‌های آلوده به کادمیم پرداخته شد. بررسی‌ها نشان داد که بیان این نانوپپتید در جلبک کلرلا باعث جذب کامل کادمیم از یک محیط مصنوعی آلوده به ppm40 در طی یک دوره رشد 12 روزه گردد.