اثر قارچ میکوریزا و اسید هیومیک در سطوح مختلف کود شیمیایی بر عملکرد و کیفیت آفتابگردان

مصرف نهاده های شیمیایی در اراضی کشاورزی موجب معضلات زیست محیطی عدیده ای از جمله آلودگی منابع آب، افت کیفیت محصولات کشاورزی وکاهش میزان حاصلخیزی خاک ها شده است دراین رابطه تلاشهای گسترده ای به منظور یافتن راهکارهای مناسب برای بهبود کیفیت خاک و محصولات کشاورزی،حذف الاینده هاباروشهای زیست پالایی وحفظ پایداری اکوسیستم های طبیعی اغاز شده است که از جمله آنها به کار بردن کودهای آلی و کودهای زیستی میباشد.ریزوسفرزیستگاه مناسبی برای فعالیت بسیاری ازمیکروارگانیسم های مفید خاکزی میب اشد در این بین قارچهای میکوریزا از اهمیت خاصی برخوردار هستند.میکوریزا همزیستی ایجادشده بین ریشه گیاه بایک قارچ می باشد و بیشتر گیاهان آوندی در این همزیستی شرکت میکنند. عملکرد دانه در گیاه آفتابگردان که متاثر ازسایرصفات زراعی میباشد شدیداتحت تاثیرعوامل محیطی و کودهای زیستی وشیمیایی قرارمیگیرد لذا به منظور بررسی اثرات قارچ میکوریزا در سطوح مختلف اسیدهیومیک و کودهای شیمیایی روی برخی صفات فیزیولوژیک و عملکرددانه افتابگردان اوروفلور این تحقیق در سال زراعی 1391-90 در مزرعه تحقیقاتی -دانشکده دانشگاه کردستان اجرا گردید دراین تحقیق کودشیمیایی درسه سطح کودی 0+50+100و کود میکوریزا در دو سطح و اسید هیومیک در 3 سطح در نظرگرفته شدند ازمایش بصورت اسپلیت پلات فاکتوریل درقالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی درسه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. صفاتی که در این آزمایش اندازه گیری شدند شامل درصدروغن دانه وزن هزاردانه وتعداددانه درطبق بود نتایج حاصل نشان داد که اثر میکوریزا و اسید هیومیک بر روی درصد روغن و وزن هزاردانه، تعداد دانه در طبق معنی داربود. به طوری که درصد روغن دانه افزایش یافت

Keywords:

میکوریزا , اسید هیومیک , عملکرد , آفتابگردان