بررسی تاثیر کودهای بیولوژیک نیتروژنه و فسفره بر روی آفتابگردان آجیلی در منطقه سقز

به منظور بررسی تاثیر کودهای بیولوژیک نتیروژنه و فسفره بر روی صفات رویشی و عملکرد دانه در گیاه آفتابگردان آجیلی (استفاده از توده بومی) در زمین زراعی واقع در شهرستان سنقر به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی در 3تکرار مورد بررسی قرار داده شد فاکتورهای آزمایش 4 سطح کود بیولوژیک نیتروژن شامل: نیتروکسین، سوپرنیتروپلاس، نینتروکارا و شاهد و 4 سطح کود بیولوژیک فسفر شامل: فسفات بارور 2، بیوز، سوپر پلاس و شاهاد بودن نتایج این آزمایش نشان داد که بیشترین ارتفاع بوته در مصرف کود بیولوژیک نیتروژنه نیتروکارا با ارتفاع (211/75 سانتی متر) و بیشترین قطر ساقه (2/41 سانتیمتر) و قطر طبق (16/23 سانتیمتر) در مصرف کود بیولوژیک فسفر بیوز به دست آمد. همچنین بیشترین عملکرد دانه در هکتار در اثر مصرف کودهای بیولوژیک نیتروژنه نیتروکارا (به مقدار 6733 کیلوگرم در هکتار) و فسفر بیوز (به مقدار 6572کیلوگرم در هکتار) و اثر تلفیقی کودهای بیولوژیک نیتروکارا *سوپرپلاس (به مقدار 6785 کیلوگرم در هکتار) بدست آمخد بطور کلی می توان بیان نمود که کودهای بیولوژیک می توانند در کشاورزی پایدار به عنوان یک جایگزین برای کودهای شیمیایی مطرح شوند پس به همین دلیل می توان به منظور جلوگیری از آلایندگی خاک های کشاورزی و منابع آبی به کودهای شیمیایی نیتروژنه و سلامت محیط زیست کاربرد کودهای زیستی را توصیه کرد.

Keywords:

آفتابگردان , کودهای بیولوژیک , نیتروژنه , کود بیولوژیک فسفره , صفات رویشی , عملکرد دانه