تحلیلی بر تأثیر و اهمیت نظام حقوق بین الملل کشاورزی پایدار در حفاظت از تنوع زیستی گونه های گیاهی

تنوع زیستی یک ویژگی مهم زندگی و حیات است که بر اساس گوناگونی وسیع گیاهان و جانوران تبیین شده است. تنوع زیستی محیطی یک منبع تجدید ناشدنی ست که از دست دادن آن غیرقابل جبران خواهد بود. کشاورزی نقش بسیار مهم و غیرقابل انکاری در حفظ و یا کاهش تنوع زیستی گونه های گیاهی و جانوری دارد. روش های پایدار کشاورزی میتواند نقش مثبتی در حفظ تنوع بیولوژیکی ایفا نماید. از زمان تبیین مفهوم توسعه ی پایدار در حقوق بین الملل، نظام حقوقی بین المللی کشاورزی پایدار از اهمیت فراوانی در حقوق بین الملل برخوردار شده است. در این مقاله برخی از مهم ترین موضوعات مرتبط با نظام حقوق بین الملل کشاورزی پایدار تحلیل می شوند. از جمله این موارد میت وان به تأثیر قواعد حقوقی کشاورزی پایدار و حقوق مالکیت فکری بر حفظ تنوع زیستی اشاره کر. در این چارچوب مهمترین اسناد حقوقی بین المللی مرتبط، بررسی می شوند. در این مقاله نتیجه گیری می شود که برای حفاظت مناسب از تنوع زیستی گونه های گیاهی، قواعد حقوقی بین المللی حاکم بر کشاورزی پایدار باید به نحو مؤثری مورد توجه قرار گیرند و میان حمایت از حقوق مالکیت فکری و حفظ تنوع زیستی، تعادل حقوقی برقرار گردد.

Keywords:

تنوع ریستی , کشاورزی پایدار , حقوق بین الملل , کنوانسیون تنوع زیستی , حقوق مالکیت فکری