اثر تنش خشکی بر اجزای عملکرد ژنوتیپ های جو بهاره در شرایط آب و هوایی آذربایجان غربی

جو یکی از محصولات کشاورزی با طیف کشت وسیع در مناطق خشک ونیمه خشک جهاناست که در آن وقوع تنش خشکی مخصوصاً طی پرشدن دانه امری عادی است. موضوع این مطالعه بررسی عملکرد 34 ژنوتیپ جودر شرایط تنش خشکی در مزرعه است. به این منظور آزمایشی در سال 1390 در مزرعه تحقیقات کشاورزی ساعتلوی ارومیه انجام پذیرفت. برای مقایسه آماری در مزرعه از طرح آماری کرت های یک بار خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار استفاده شد. فاکتور اصلی را تیمار آبیاری در دو سطح نرمال و تنش و فاکتور فرعی را 34 ژنوتیپ جو تشکیل دادند. ژنوتیپ های جو در مزرعه از لحاظ تعداد سنبلچه، تعداد پنجه بارور و وزن هزار دانه مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج حاصل از داده های مورد بررسی نشان داد عامل رقم بر تمامی صفات از لحاظ آماری معنی دار بود. عامل خشکی نیز برای وزن هزار دانه در سطح احتمال 5% معنی دار شد و اثر م تقابل دو فاکتور خشکی و رقم نیز در سطح 5% معنی دار شد. با توجه به داده ها مخصوصاً وزن هزار دانه به نظر می رسد ژنوتیپ شماره 21 قادر به تولید عملکرد بالا در شرایط تنش خشکی باشد.

Keywords:

جو , ژنوتیپ , خشکی , اجزای عملکرد