ارائه اصول و راهکارهای طراحی جهت توسعه گردشگری پایدار در حاشیه ساحلی رودخانه مهاباد

حاشیه های رودخانه ای از گذشته های دور به عنوان بستری جهت شکل گیری تمدن های بزرگ بوده و امروزه نیز با رشد فزاینده جمعیت و آلودگی شهرها به عنوان محیط پاک و آرام، پذیرای حجم عظیمی از مسافرانی می باشد که جهت گذران اوقات فراغت از خانه هایشان بیرون می آیند مطالعه حاضر به بررسی گردشگری پایدار در حاشیه رودخانه مهاباد پرداخته که در حال حاضر فاقد برنامه مدونی جهت توسعه گردشگری است. هدف از این تحقیق، بررسی و بازشناسایی قابلیت های محیطی و برنامه ریزی جاذبه های طبعی، حفاظت و تقویت چشم اندازهای طبیعی شهر و توجه به جنبه های زیباشناسانه محیط طبیعی، کاهش اثرات زیست محیطی گردشگری، برآورده شدن نیازهای تفرجی بازدیدکنندگان با احترام به فرهنگ منطقه و طراحی بر اساس هماهنگی با طبیعت و همواره جهت جذب گردشگر در حاشیه رودخانه تدوین شده است. به منظور طراحی پایدار جهت بهره گیری از اهداف توام حفاظت و گردشگری، شناخت و ارزیابی وضعیت محیط و منابع، همچنین نحوه گردشگری و شناخت پیامدهای زیست محیطی حاصل از آن، قبل از هرگونه اقدام ضروری به نظر می رسد. روش پژوهش، توصیفی – تحلیلی و داده ها و اطلاعات پژوهش و تحلیل اطلاعات به شیوه کتابخانه ای و اسنادی و استفاده از مشاهدات میدانی گردآوری شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که جاذبه های گردشگری پایدار در حاشیه رودخانه مهاباد به درستی شناسایی نشده و همچنین برنامه ریزی خاصی در حاشیه رودخانه انجام نگرفته است که در صورت شناسایی توانمندی های بالقوه و برنامه ریزی در جهت بالفعل درآمدن و بهره برداری می تواند موجب آبادانی و رونق اقتصادی منطقه می شود و همچنین در نهایت به یک الگوی مناسب جهت طراحی پایدار حاشیه رودخانه مهاباد منجر خواهد گردید.

Keywords:

حاشیه رودخانه , اثرات زیست محیطی , گردشگری پایدار , طراحی پایدار , شهر مهاباد