عوامل موثر بر رفتار کشاورزان در ارتباط با مدیریت پایدار منابع آب زراعی (مطالعه موردی: گندمکاران بخش موسیان شهرستان دهلران)

هدف اصلی تحقیق حاضر تحلیل رفتار گندمکاران بخش موسیان شهرستان دهلران در ارتباط با مدیریت منابع آب زراعیمی باشد. این تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی بوده و با استفاده از روش پیمایشی انجام گرفته است. گندمکاران بخش موسیانبا تعداد 2000 نفر جامعه آماری این تحقیق را تشکیل می دهند که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب وجدول کرجسی و مورگان 377 نفر از گندمکاران به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای پایایی پرسش نامه از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده و مقدار آن 0/86 بدست آمد. در این تحقیق مشخص گردید بین رفتار گندمکاران در ارتباط با مدیریت منابع آب زراعی از یک طرف و سن، فاصله مزرعه تا نزدیکترین مرکز خدمات جهاد کشاورزی، تعدادقطعات زمین زراعی، درآمد حاصل ازفروش محصول گندم، درآمد حاصل از فروش سایر محصوتلا کشاورزی، منزلت اجتماعی، سطح تحصیلا ، ت دسترسی بهاطلاعات،استفاده از تسهیلات بانکی و نوع نظام بهرهبرداری گندمکاران از طرف دیگر رابطه معنی داری وجود دارد . همچنین نتایجحاصل از تحلیل رگرسیون متغیرهای سطح زیر کشت گندم،،استفاده از تسهیلات بانکی ، سطح تحصیلات،منزلت اجتماعی، 58درصد از تغییرات متغیر وابسته تحقیق به وسیله این متغیرهای مستقل موجود در مدل تعیین میشود. بر اساس یافتههای بدستآمده رفتار گندمکاران مورد مطالعه در ارتباط با مدیریت منابع آب زراعی نسبتا مناسب می باشد.

Keywords:

رفتار گندمکاران , مدیریت پایدار منابع آب زراعی , بخش موسیان