بررسی میزان دانش دانشجویان پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران نسبت به کشاورزی پایدار

کشاورزی پایدار، ضمن مدیریت موفق در استفاده از منابع برای تأمین نیازهای غذایی بشر، کیفیت محیط را حفظ و ذخایر منابع طبیعی را افزایش میدهد. علیرغم اهمیت میزان دانش دانشجویان از کشاورزی پایدار در برنامه ریزی آموزش های کشاورزی، اطلاعاتی در مورد این موضوع در اختیار نمیباشد . تحقیق حاضر با هدف بررسی میزان آگاهی دانشجویان پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران نسبت به کشاورزی پایدار انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشجویان سال آخر مقطع کارشناسی بود (N=255) حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران 114 نفر برآورد شد. روش نمونه گیری،طبقه ای با انتساب متناسب بود. داده های جمعآوری شده با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. به منظور توصیف کیفی وضعیت موجود متغیرهای اصلی تحقیق، از روش انحراف معیار از میانگین (ISDM) استفاده شد. نتایج حاصله از آن نشان داد که اکثریت دانشجویان دارای سطح نامناسب و نسبتاً نامناسبی از دانش مفاهیم (53/5درصد) و دانش کاربردی (51/8 درصد) کشاورزی پایدار بودند. نتایج آزمون کروسکال والیس نشان داد که تفاوت معنی داری بین دانشجویان رشته های مختلف از لحاظ دانش مفاهیم و کاربردی کشاورزی پایدار وجود ندارد. همچنین نتایج نشان داد که دانشجویان پسر دارای دانش مفاهیم و کاربردی بییشتری نسبت به دانشجویان دختر بودند.

Keywords:

کشاورزی پایدار , دانشجویان کشاورزی , سطح دانش