تغییرات بافت کالبدی روستایی با تأکید بر مسکن روستایی (نمونه موردی: روستای تاشکوهی سفلی)

مفاهیمی چون توسعه و توسعه روستایی ، به هر نحوی که تعریف شود، یا اعتباری یا قراردادی می توان فرض کرد که قسمتی ازاهداف برنامه های توسعه روستایی متوجه بخش کالبدی روستا، یعنی مجموعه بافت و ساختار ده، بناهای عمومی (عام المنفعه) و خانه ها خواهد بود. با چنین فرضی، که کاملاً نزدیک به واقعیت بوده و جنبه ی یقین آن استوارتر است، مخاطبان این بخش از برنامه های توسعه روستایی تنها معماران خواهد بود ت ا طرح های لازم را تهیه نموده و ارائه طریق نمایند. یکی از مهمترین سطوح آسیب پذیری غالب روستاها، عدم مقاومت شالوده های ساختمانی آنها در مقابل زلزله، سیل و سایر عوامل مخرب طبیعی و مصنوعی است. به عنوان مثال تحقیقات نشان می دهد که در مورد زلزله بیش از 90 درصد از مرگ و میرها و تلفات انسانی ناشی از فرو ریختن سقف ها و دیوارهای سنگین ساختمان هاست. در اینجا توقع ما به آدمهاست، نه به کالاها، اگر توجه ما به آدمهاست، هر چند اگر محک غیر اقتصادی به آن بخورد، باید بدانیم با کدام گروه از آدمها سروکار داریم، آنها چه کسانی هستند؟ کجا هستند؟ در چه شرایطی زندگی می کنند؟ چگونه باید با آنها ارتباط برقرار کنیم؟ این پژوهش به تغییرات بافت کالبدی روستا با تأکید بر مسکن روستایی خواهد پرداخت. در بررسی به عمل آمده از روستای تاشکوه با نتایج حاصل از پرسشنامه و مصاحبه به این نتیجه رسیدیم که با تحولات اجتماعی، اقتصادی کارکرد فضاها در واحدهای مسکونی کاملاً دگرگون شده اند.

Keywords:

کالبد روستایی , تغییرات بافت , مسکن , بافت کالبدی , تاشکو سفلی