بررسی اثرات خشکسالی بر آبخوان آبرفتی دشت های کرمان و بردسیر با استفاده از شاخص های منابع آب سطحی و زیرزمینی

با توجه به وقوع خشکسالی های پی در پی در سال های اخیر و افزایش برداشت بیش از توان ذخایر منابع آب زیرزمینی، وضعیت آبخوان ها در اکثر دشت ها به خصوص دشت های جنوبی کشور دچار بحران جدی شده است. بر این مبنا در این تحقیق، بررسی میزان تأثیرگذاری خشکسالی بر دو دشت استان کرمان که از شرایط نامطلوبی از لحاظ ذخیره آبخوان برخوردار بودند، با استفاده از شاخص های SPI (شاخص بارش استاندارد) و GRI (شاخص خشکسالی هیدروژئولوژی) مورد توجه قرار گرفت. برای این منظور ابتدا با استفاده از اطلاعات بارش، مشخصه های خشکسالی دو دشت تعیین گردید. سپس با توجه به شاخص SPI،وضعیت خشکسالی هواشناسی مشخص و بر اساس آمار تراز سطح آب زیرزمینی میزان اثرگذاری خشکسالی در افت تراز آبخوان تعیین گردید. نتایج نشان می دهد که خشکسالی هواشناسی حاکم بر محدوده اثرات کمتری بر وضعیت خشکسالی هیدروژئولوژیکی آبخوان دشت های کرمان و بردسیر داشته و عملاً ارتباطی منطقی بین این دو نوع خشکسالی وجود ندارد. همچنین بررسی شاخص خشکسالی هیدروژئولوژی نشان می دهد که در مناطقی که تراکم چاه های بهره برداری زیاد می باشد مقدار شاخص GRI افزایش یافته و این امر تشدید شرایط خشکی را منجر شده است.

Keywords:

خشکسالی , , GRI , SPI , آبخوان , آب سطحی , کرمان