ارزیابی را می توان فرآیند شناسایی، پیش بینی، ارزش یابی واقدامات کاهش اثرات بیوفیزیکی، اجتمـاع ی و تخریـب زیـست محیطی توسعه پیشنهادی قبل از تصمیم گیری اصلی و عملیات اجرایی نامید . دردهه های اخیر ، بسیار ی از شاخص های مهم اقتصادی واجتماعی درایران با دگرگونی هـا ی مهمـ ی رو بـه رو بـوده انـد . این تغییرات الزاماً برروند مثبت یا مطلوب برنامه ریزی های ًتوسعه استوار نبوده واکثرا باعث افـزایش تقاضـا ی کـل نـسبت بـه کالاها وخدمات به دست آمـده از محـیط هـا ی طبیعـ ی گردیـده انـد . بنـا براین، تـشدید تخریـب عرصـه هـا ی طبیعـ ی انباشـت
پسماندهای ناش ی ازفعالیت های مختلف در
محیط زیست افزایش سرعت تغییر و تبدیل درکـاربر ی اراضـ ی و ... از بـارزترین نشانه های گسترش فشار بر منابع طبیعی کشور به شمار می آیند . تعقیب سیاست افزایش تولید در بخـش کـشاورز ی بـدون توجـه بـه حجـم و نـوع مـصرف کودهـا و سـموم شـیمیای ی آلودگی منابع مهم ی ازسفره های آب زیرزمینی و خاک ها را در پی داشته است . توسعه
کشاورزی مدرن و ناسازگار با تـوان زیست بومی، به بروز نگرانی هایی در ترسیم چشم اندازهای آتـ ی تحـولات سیاسـ ی اجتمـاع ی و حتـ ی اقتـصاد ی منجـر شـده است . سرمایه گذاری های هن گفت در توسعه برنامه های متنوع سـازی محـصولات افـزایش تولیـد ( کـوددهی ) بـدون رعایـت ملاحظات زیست محیطی نه تنها حرکت در راستای فر آیند توسـعه را بـا اشـکالات ی مواجـه سـاخته بلکـه در مـوارد ی تحقـق اهداف ظاهری و کمی اعلام شده را نیز با دشوار ی های عمل ی متعدد ی روبه رو کرده است . ازاین رو در این مقاله سعی شده است، با ارائه الگویی برای ارزیابی پروژه های
کشاورزی گامی در جهت جلوگیری ازتخریب
محیط زیست به عمل آید