مطالعه کاربردی تجارت سیار در صنعت بیمه ایران

تجارت سیار نوع جدیدی از سیستم اطلاعاتی است که با استفاده از دستگاه های تلفن همراه از طریق بی سیم جهت انجام یک معامله از یک ارائه دهنده خدمات تجاری برای تبادل محصولات و یا خدمات با در نظر گرفتن پول انجام می پذیرد. بر اساس تحقیقات ABI، حجم تجارت سیار در سال 2015 به 119 میلیارد دلار خواهد رسید (8 درصد از حجم تجارت الکترونیک). تحقیقات فراوانی بر روی جنبه های تکنولوژیکی تجارت سیار انجام پذیرفته است ولی تحقیقات محدودی بر روی استراتژیها و کاربرد تجارت سیار شکل گرفته است. در این تحقیق با استفاده از مدل تناسب تکنولوژی وظایف، امکان بکارگیری سیستم تجارت سیار در صنعت بیمه ایران از دیدگاه کارشناسان فناوری اطلاعات و پشتیبانی مورد بررسی قرار گرفته است. سوالات اصلی که این تحقیق به آن ها پاسخ می دهد عبارتند از: 1) آیا سیستم تجارت سیار قابل کاربرد برای صنعت بیمه می باشد؛ 2) کدام یک از سه وظیفه اصلی حوزه بیمه (ثبت قراردادهای جدید، خدمات پس از ثبت قرارداد، فراهم کردن اطلاعات و خدمات مالی و مالیاتی) با تکنولوژی سیار تناسب بهتری دارد. بر اساس نتایج بدست آمده از این تحقیق، سیستم تجارت سیار فی الواقع برای صنعت بیمه مناسب است. در طول سه وظیفه اصلی حوزه بیمه، تکنولوژی تجارت سیار سطح بالایی از تناسب را برای خدمات پس از ثبت قرارداد بیمه ای در پی ثبت قراردادهای جدید و فراهم کردن اطلاعات و خدمات مالی و مالیاتی دارا می باشد.

Keywords:

تجارت سیار , تجارت الکترونیک , فناوری اطلاعات , بیمه , بیمه الکترونیک , بیمه سیار