بررسی تنوع زیستی پروکاریوت های هوازی نمک دوست افراطی ساحل غربی دریاچه ارومیه
Publish place: National Congress of genetic resources and biodiversity
Publish Year: 1390
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 870
نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IBRC01_036
تاریخ نمایه سازی: 5 مهر 1393
Abstract:
هدف: دریاچه ارومیه در شمال غربی ایران واقع شده و بزرگترین دریاچهیپرشور خاورمیانه است و از نظر ترکیب شیمیایی مورفولوژی و رسوباتبسیار شبیه Great Salt Lake در آمریکاست. از نظر تر یکب شیمیایی بهترتیب سدیم، پتاسیم، کلسیم،منیزیم و کلر یونهای غالب این اکوسیستمرا تش یکل می دهند. از آنجا که تنوع زیستی پروکاریوتها و خصوصا آر یکادر محیطهای پر شور ایران کمتر مورد کاوش قرار گرفته، این دریاچه باهدف بررسی تنوع زیستی آر یکهای نمک دوست افراطی انتخاب و موردبررسی قرار گرفت.روش: ارزیابی تنوع زیستی پروکاریوتهای نمک دوست افراطی دریاچهارومیه با استفاده از رو شهای وابسته به کشت مورد بررسی قرار گرفت.به این منظور نمونهبرداری از 5 منطقه مختلف جغرافیایی صورت گرفت.برای جداسازی نمک دوستهای افراطی از محیط کشت MGM با درصد نمک 23 % استفاده شد. جدایهها بر اساس ویژگیهای مورفولوژکی وبیوشیمیایی اولیه ) کاتالاز و اکسیداز( تف کیک شدند.نتیجه: از مجموع 223 جدایهی حاصل، 56 جدایه برای شناساییمرحلهی بعدی و تع یین ترادف ژنی 16SrRNA انتخاب شد.از نظر فیلوژنتیک این سویهها در جنسهای , HalorubrumHaloarcula, Natrinema, Natronococcus, NatronomonasHalobacterium, Halomicrobium, Haloterrigena,Halopelagius, Halosimplex , Halovivax و Halobiforma قرارگرفتند. 3 جدایه باکتری متعلق به جنسهای Salicola AlkalibacillusMarinococcus , بودند.بحث: جنسهای Halorubrum با 47.9 درصد و Haloarcula با14.5 درصد، بیشترین جدایهها را تشیکل میدهند. با توجه به شوریبسیار بالای دریاچه ارومیه، تنوع بالای پروکاریوتهای نمکدوست افراطیمورد انتطار بود. این تنوع پیش از این در مطالعات تنوع زیستی محیطهاینمکی دیده نشده بود.
Keywords:
Authors
بصائر اسدی اصل
دانشگاه تهران، پردیس علوم، دانشکده زیست شناسی آزمایشگاه اکستریموفیل
محمدعلی آموزگار
دانشگاه تهران پردیس علوم دانشکده زیست شناسی آزمایشگاه اکستریموفیل
باقر یخچالی
تهران مرکز تحقیقات ژنتیک و زیست فناوری