بررسی وضعیت کشاورزی ارگانیک در جهان

نظام های رایج کشاورزی برای حفظ و تقویت حاصلخیزی خاک عمدتا به کودهای شیمیایی وابسته هستند. در کشاورزی پایدار و به ویژه ارگانیک معمولا از کودهای متداول شیمیایی استفاده نمی شود، بلکه تلاش بر آن است تا موازنهای بین عرضه و تقاضای نیتروزن از راه استفاده از بقولات و کود سبز در تناوب زراعی، بقایای گیاهی، کودهای آلی و کمپوست ایجاد شود و از این منابع نیز برای حفظ و بهبود حاصلخیزی خاک استفاده شود. در واقع کشاورزی ارگانیک، نظامی است که از کاربرد مستقیم یا مصرف همیشگی آن دسته از مواد شیمیایی که به راحتی به فرم قابل حل درمی آیند (کود)، همچنین کاربرد هر گونه ماده ضد حیات، حتی اگر منشاء طبیعی داشته باشد، مخالف است. آمار و ارقام مربوط به کشاورزی ارگانیک حاکی از رشدی سریع و تداومی همه جانبه در توسعه این نظام کشاورزی است . هر ساله بر میزان اراضی کشاورزی که تحت مدیریت ارگانیک کشت میشوند افزوده می شود و با بالا رفتن آگاهی عمومی نسبت به مزایای محصولات ارگانیک , سیاست گزاران و سرمایهگذاران عرصه کشاورزی را بیش از پیش ترغیب به تلاشی مضاعف در این زمینه نموده است. امروزه به دلیل ارتقای استانداردهای زندگی مردم در کشورمان، سطح آگاهی افراد جامعه در مورد بهداشت مواد غذایی به مراتب بالاتر رفته است و در بسیاری از موارد مصرف کننده ایرانی محصولات محلی را که عاری از نگهدارنده های شیمیایی و بقایای سموم هستند ترجیح میدهند.