وضعیت و اهمیت بازیافت کاغذ در ایران و جهان

برای تولید هر تن کاغذ باید 17 اصله درخت را قطع کنیم که هر درخت به طور متوسط قادر است سالانه 6 کیلوگرم دی اکسید کربن را به اکسیژن تبدیل کند ولی با استفاده از بازیافت کاغذ، نیاز به قطع درخت در حدود یک چهارم کاهش می یابد. علاوه بر این در فرایند تولید کاغذ از الیاف گیاهی درختان ، 400 هزار لیتر آب و 4 هزار کیلووات برق، مصرف می شود. بنابراین تولید یک تن کاغذ بکر، هزینه هی زیست محیطی و اقتصادی زیادی دارد و مصرف درست و بهینه آن در گام نخست و استفاده مجدد از آن در گام بعد ضرورت تام می یابد. بازیافت در مفهوم رایج آن در مدیریت مواد زائد به معنی استفاده مجدد از مواد دور ریختنی پس از اعمال بازیافت دارند. کاغذ به عنوان یکی از محصولات طبیعت سرسبز و جنگل های طبیعی و انسان کاشت امروزه سهم زیادی از کیسه های زباله خانگی و مراکز اداری و تجاری را به خود اختصاص می دهد و یکی از اقلام با ارزش مواد زائد جامد است که «سلطان زائدات» لقب گرفته است بازیافت این ماده ارزشمند و استفاده مجدد از آن در برخی مصارف خاص نه تنها از قطع درختان هزینه های تبدیل الیاف گیاهی به کاغذ و سایر هزینه های تولید آن می کاهد بلکه اط نظر اقتصادی نیز به دلیل سودآوری و تولید اشتغال از اهمیت خاصی برخوردار است. اهمیت بازیافت کاغذ را می توان به طور کلی از دو منظر «ضرورت بازیابی کاغذهای باطله» و «کمک به حفظ محیط زیست و منافع اقتصادی حاصل از آن» مورد بررسی قرار داد. امروزه مواد سلولزی از قبیل کاغذ و مقوا درصد نسبتا زیادی از ضایعات و زباله شهری را تشکیل می دهند به طور متوسط 30 درصد زباله های شهری شامل مقوا، کاغذ و پلاستیک می باشد که به عنوان زباله خشک مطرح است 12 درصد از این مقدار به کاغذ اختصاص دارد از نظر زیست محیطی بازیافت کاغذ موجب کاهش وابستگی به کاغذهای بکر و در نهایت کاهش قطع درختان و بالا رفتن فرصت تجدید حیات عرصه های جنگلی عریان شده می شود. یکی از نتایج مصرف دوباره کاغذهای باطله کاستن از فشار وارده بر طبیعت است.