تحلیل نقش مشارکت اجتماعی و فعالیت های آموزشی-ترویجی در بکارگیری روش های کشاورزی پایدار توسط گندمکاران استان مرکزی

هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی نقش مشارکت اجتماعی و فعا لیت های آموزشی-ترویجی در بکارگیری روش های کشاورزیپایدار توسط گندمکاران استان مرکزی می باشد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ آماری جز پژوهش هایتوصیفی، همبستگی است. روش جمع آوری اطلاعات در این تحقیق از طریق مطالعه اسنادی و به شیوه میدانی صورتگرفته است. ابزار اصلی مورد استفاده در تحقیق پرسشنامه میباشد که روایی پرسشنامه از طریق پانل متخصصان و پایاییآن با استفاده از آلفای کرونباخ مورد تائید قرار گرفت. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه گندمکاران استان مرکزی می-باشد . از میان این جامعه آماری 316 نفر به روش نمونه گیری تصادفی با انتساب متناسب انتخاب شدند.حجم نمونه براساس فرمول کوکران تعیین شد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که میزان بکارگیری روشهای کشاورزی پایدار اکثریتگندمکاران در سطح متوسط قرار دارد.بین بکارگیری روشهای کشاورزی پایدار با سطح تحصیلات، سابقه کار کشاورزی ،سابقه کشت گندم ،میزان مشارکت اجتماعی و تأثیر کلاسهای آموزشی -ترویجی در سطح 1% رابطه مثبت و معنی داری بدست آمد.در رگرسیون چند متغیره،میزان مشارکت اجتماعی و فعالیت های آموزشی - ترویجی در مدل نهایی به میزان 81% از نوسانات ،در میزان بکارگیری روش های کشاورزی پایدار را تبیین می کنند.

Keywords:

مشارکت اجتماعی , فعالیت های آموزشی-ترویجی , کشاورزی پایدار