سرمایه فرهنگی و شیوه های گذران اوقات فراغت در ایران

سرمایه فرهنگی و شیوه های گذران اوقات فراغت از مهمترین مولفه های سبک زندگی فرهنگی به شمار می آیند که بر اساس شرایط فرهنگی و اجتماعی به شکل های گوناگونی در زندگی روزمره اعضای جامعه ظهور و بروز دارند. این مقاله به بررسی رابطه میان سرمایه فرهنگی و شیوه های گذران اوقات فراغت می پردازد. هدف اصلی این مطالعه مروری بر دیدگاه های پی بر بوردیو در دو زمینه مذکرو می باشد همچنین در این میان از چکیده نتایج آماری گذران وقت استفاده شده است نتایج این مقاله در بخش نظری بیان گر آن بودند که همواره نوعی رابطه میان سرمایه فرهنگی و اوقات فراغت توسطم فهوم ذائقه برقرار است به نوعی که با تغییرات در سرمایه فرهنگی و اوقات فراغت توسط مفهوم ذائقه برقرار است به نوعی که با تغییرات در سمایه فهرنگی شاهد تغییراتی در ذائقه فرهنگی و شیوه های گذران اوقات فراغت خواهیم بود. نتایج تجربی نیز نشان می دهند که بین سرمایه فرهنگی سازمان یافته (شامل مقاطع و مدارک تحصیلی و شیوه های گذران اوقات فراغت ارتباط وجود دارد به طوریک ه با ارتقا سطح مقاطع و مدارک تحصیلی شیوه های گذران اوقات فراغت نیز به طور چشم گیری تغییر می کنند.