ارایه و توسعه مدل ریاضی در طراحی سیستم پشتیبان تصمیم گیری جهت بهینه سازی تخصیص گیت به پروازها در فرودگاه (مطالعه موردی: مهرآباد)

برقراری ارتباط جریا نهای مسافر و کالا بین روش ترابری هوایی و دیگر روشهای حمل بر عهدهی فرودگا ههاست. به همین دلیل فرودگاه محل تعامل سه جزء اصلی سیستم حمل ونقل هوایی، یعنی فرودگاه، شرکت هواپیمایی و مسافر یاهر استفادهکننده ی دیگر میباشد. یکی از مهمترین فضاهای بخش هوایی هر فرودگاه، گیتهای محل توقف هواپیماها در اپرون آن هستند، که برنام هریزی توقف هواپیماها در آن بسیار حیاتی م یباشد. این تحقیق سعی بر آ ن دارد که باپیشنهاد یک سیستم پشتیبان تصمیمگیری و طراحی، ارایه و اعتبارسنجی مدلی به عنوان نرم افزار تخصیص گیت این سیستم، گامی جهت بهین هسازی تخصیص گیت بردارد. اهداف تحقیق مشتمل بر کاهش هزین ههای وارده بر اثر تخصیصگیت که بر اساس فواصل تجهیزات شرکتهای هندلینگ و انداز هی هواپیماها تعیین میشوند و میزان توقف و انتظارهواپیماها روی تاکس یوی قبل از تخصیص گیت و پس از نشست بوده است. جهت به دست آوردن نتیجه ، با مطالعه موردی روی فرودگاه بی نالمللی مهرآباد، اعتبارسنجی از طریق مقایسهی نتایج حاصل از تخصیص مدل با نتایج تخصیصدستی صورت گرفته و با ایجاد تغییرات در وزن توابع هدف مدل، میزان حساسیت مدل نسبت به این توابع ارزیابی شده است. از اهداف جزیی به دست آمده م یتوان به نبود تفاوت چشمگیر در میزان حساسیت مدل نرمافزار تخصیص گیت نسبت به دو تابع هدف آن اشاره نمود. این تحقیق علاوه بر اثبات تاثیرات قابل لمس حاصل از این سیستم پشتیبان تصمی مگیری و نر مافزار تخصیص گیت آن بر عملیات فرودگا هها، به هدف کلی آغاز تحقیقات در مورد کنترل سیستماتیک فرودگا هها در کشور رسیده است.

Keywords:

عملیات فرودگاه , تخصیص گیت , سیستم پشتیبان تصمیم گیری , وزن توابع هدف