اثرتغییرکاربری اراضی برپهنه سیل؛ مطالعه موردی روستاهای حوضه آبخیز آزران کاشان

سیل، یکی از پدیده های پیچیده و مخرب طبیعی است که هر ساله خسارات فراوانی را به دنبال دارد. سیلابدشت ها و مناطق مجاور رودخانه ها، که بیشتر فعالیت های اقتصادی و اجتماعی در آنها صورت می گیرد، پیوسته در معرض خطر سیل قرار دارند و ضروری است که در این گونه مناطق، محل های سیل گیر در دوره بازگشت های مختلف در نقشه پهنه بندی سیل مشخص شود. در این تحقیق به منظور بررسی اثرات تغییر کاربری اراضی بر خطر سیل، اقدام به پهنه بندی خطر سیل برای دو کاربری سال 1335 و 1386 شد. با معرقی مشخصات جریان و مشخصات هندسی رودخانه و ضریب مانینگ به دست آمده از روش کاون از هر مقطع در نرم افزار HEC-RAS پروفیل سطح آب در دوره های بازگشت معین محاسبه گردید. سپس برای تعیین پهنه های خطر سیل با استفاده از نرم افزار AUTOCAD و مشخص بودن ارتفاع سطح آب در هر مقطع مرز پهنه های خطر سیل در دوره های بازگشت مختلف ترسیم گردید و پس از آن سطح و عمق میانگین سیل برای مناطق در معرض سیل مشخص شد.نتایج این تحقیق نشان می دهد که ازکاربری سال 1335 به 1386 درکلاس خطر زیاد در کاربری باغی وزراعی، 60 درصد، در کلاس متوسط 51 درصد و در کلاس کم 33.82 درصد و در کاربری مسکونی در کلاس خطر زیاد 59.16 درصد، در کلاس متوسط 50.56 درصد و در کلاس کم 33.60 درصد افزایش پهنه سیل مشاهده می شود.

Keywords:

ا HEC-RAS , پهنه بندی خطر وخسارت سیل , حوضه آبخیز آزران کاشان