وفای به عهد در اسلام

در قاموس اخلاق و حقوق مجتمع بشری، و نیز کتب آسمانی ،«معاهدات و مواثیق»، «قراردادها و پیمانها» جایگاه ویژه ای دارد. افراد هیچ ملتی با هر نوع بینشی، حتی بینش های مادی گرائی و افکار جاهلی، حسب فطرت خدائی، نمی توانند منکر شوند که وفای به عهد، و پای بند پیمان ها بودن از خصال جوانمردان و انسانهای آزاده ای است که فطرتشان به مسخ نهائی کشیده نشده، همان گونه که نقض قراردادها، پیمان شکنی ها و عمل برخلاف مواثیق و التزامات، در زمره خوی های زشت و صفات نامحمود تلقی می گردد. عهد و پیمان یکی از فضایل مهم اخلاقی بحساب می آید و شکستن عهد وپیمان از بدترین رذایل اخلاقی در فرهنگ انسانی بحساب می آید . وفای به عهد و پیمان، نشان دهنده ی درجه عالی شخصیت انسانی بوده ، ووفا داری به عهد پیمان انسان را به عالترین معراج انسانیت ار تقاء میدهد .