رابطه سلامت سازمانی و کیفیت زندگی کاری اعضای هیات علمی دانشگاه شیراز

هدف از این پژوهش بررسی رابطه سلامت سازمانی و کیفیت زندگی کاری اعضای هیات علمی دانشگاه شیراز بوده است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه ی آماری شامل کلیه اعضای هیات علمی دانشگاه شیراز 077 نفر بود که با روش نمونه گیری تصادفی ساده 228 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردید. داده ها به وسیله ی پرسش نامه ی سلامت سازمانی بر اساس مدل مایلز شامل 22 سوال که هفت مولفه تمرکز روی هدف، روحیه، توزیع قدرت، سازگازی، نوآوری، استقلال و تاکید بر حل مساله را مورد سنجش قرار داد و پرسش نامه ی کیفیت محیط کاری بر اساس مدل ادواردسون 2772 با 22 سوال که سهبعد امنیت شغلی، کنترل روی محیط و رفاه در محیط را مورد سنجش قرار داد، جمع آوری گردیده است. روایی محتوایی پرسش نامه ها مورد تایید تعدادی از صاحب نظران علوم تربیتی و مدیریت قرار گرفت. پایایی پرسش نامه ها با استفاده از روش ضریب آلفای کرونباخ محاسبه گردید. پایایی پرسش نامه ی سلامت سازمانی0/87 و کیفیت زندگی کاری 0/90 بود. در پژوهش حاضر، از آزمون ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی رابطه ها استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد بین سلامت سازمانی به صورت کلی و کیفیت زندگی کاری رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. همچنین بین سلامت سازمانی با مولفه های کیفیت زندگی کاری و مولفه های سلامت سازمانی با کیفیت زندگی کاری رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد.

Keywords:

سلامت سازمانی , کیفیت زندگی کاری , اعضای هیات علمی دانشگاه