مقایسه ی تنبلی اجتماعی در دو گروه مشاغل دولتی و آزاد شهر تهران

سبک زندگی از دیدگاه روان شناسی به طور ویژه توسط رویکرد روان شناسی فردی مورد بررسی قرار گرفته شده است. از دیدگاه روان شناسی فردی، بخش اساسی از سبک زندگی، میزان فعالیت فرد در انجام تکالیف گوناگون زندگی، هم چون تکلیف شغلی می باشد. بنابراین پژوهش حاضر به منظور بررسی تکلیف شغلی در سبک زندگی، میزان تنبلی اجتماعی دو گروه مشاغل دولتی و مشاغل آزاد را بررسی نموده است.به همین منظور تعداد 100 نفر به شیوه ی تصادفی ، 50 نفر شاغل در بخش دولتی و 50 نفر شاغل در شرکت خصوصی برای گروه مشاغل آزاد به پرسش نامه ی اهمال کاری پاسخ داده اند. داده ها با نرم افزار SPSS با استفاده از شاخص های توصیفی و آزمون مانوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. یافته های پژوهش نشان می دهد میانگین تنبلی اجتماعی برای مشاغل دولتی 98/87 و مشاغل آزاد 70/87 می باشد. بر اساس آزمون مانوا تفاوت معناداری در نمرات مجموع مقیاس و خرده مقیاس های آن در بین دو گروه وجود ندارد. بنابراین بر طبق نتایج پژوهش می توان بیان کرد میزان تنبلی اجتماعی ارتباطی با نوع شغل افراد ندارد و دو گروه شغلی دولتی و آزاد فارغ از نوع شغل شان از میزانی برابر از اهمال کاری برخوردار هستند. بنابراین به نظر می رسد برای شناخت بیشتر سازه ی تنبلی اجتماعی و اهمال کاری در جامعه ی ایران آن را از منظر اجتماعی و فرهنگی بررسی نمود

Keywords:

سبک زندگی , تنبلی اجتماعی , گروه های شغلی