ارزیابی دقت روش شبکه های عصبی مصنوعی و معادلات تجربی در محاسبه تبخیر تعرق پتانسیل در استان همدان

امروزه شبکه های عصبی مصنوعی کاربردهای فراوانی در علوم آب دارند. به منظور ارتقا بهره وری مصرف آب در شبکه های آبیاری و زهکشی می توان از شبکه های عصبی بهره جست. صرف وقت و هزینه زیاد در تعیین تبخیر – تعرق به وسیله لایسیمتر ، ارزیابی دقت شبکه عصبی مصنوعی در تعیین تبخیر – تعرق با فرمول های تجربی و لاسیمتر ضروری به نظر می رسد. بدین منظور از اطلاعات هواشناسی و همچنین لایسیمتری موجود در استان همدان جهت آموزش شبکه های عصبی مصنوعی استفاده شد. در مطالعه حاضر شش عنصر فرایند در لایه ورودی شبکه عصبی مصنوعی، در نظر گرفته شد که شامل دمای حداقل و حداکثر هوا، رطوبت حداقل و حداکثر هوا، ساعات آفتابی و سرعت باد بودند. شبکه شامل یک لایه ورودی یک لایه پنهان و یک لایه خروجی با یک عنصر فرایند بود. اجرای شبکه عصبی با استفاده از نرم افزارProfessional II Plus Neural work انجام شد. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که پس از اموزش و آزمون شبکه و با توجه به میزان میانگین مجذور مربعات خطا (RMSE) می توان تبخیر – تعرق پتانسیل گیاه مرجع را با درصد اطمینان بالا پیش بینی نمود. ترتیب دقت تبخیر – تعرق برآوردی شامل شبکه عصبی مصنوعی بلائی کریدل و پنمن مانتیس بود. علاوه بر بحث دقت، اطلاعات مورد نیاز در روش شبکه عصبی مصنوعی کمتر از روش های تجربی است.

Keywords:

شبکه عصبی , تبخیر و تعرق , روش های تجربی