بررسی نقش فناوری سیار در یادگیری وآموزش

امروزه انقلابی عظیم درفنون ارتباطی ، اطلاعاتی وشکل گیری یک نظام جدیدمبتنی برزبان دیجیتالی ، بنیادهای مادی جهان راچنان دگرگون کرده است که هیچ گونه انزوا گزینی رانمی طلبد. این دوره که عصراطلاعات نام گرفته ، نیازهای جدید رابه وجودآورده است . به طوری که دیگر، مدیریت بخش های مختلف به ویژه حوزه طراحی برنامه درسی ویادگیری دریک نظام تعلیم وتربیتی باروش های سنتی مربوط به زمان گذشت لطمات جبران ناپذیری به همراه داردو جواب گوی انتظارات بشرامروزی نیست ( حمزه بیگیف 1383: 36) .استفاده ی ازابزارهای سیاری فرایند یاددهی، یادگیری به منظورافزایش کیفیت شیوه های تدریس، دارای جایگاه ویژه ای دربرنامه درسی است، زیراین ابزارها درتوسعه آموزش مداوم وحل مسئله به یاری متخصصان می آید( عابدی کرجی بان ودیگران، 1388: 28).طراحی برنامه درسی مبتنی برفناوری سیارازطراحی سایربرنامه های درسی سنتی وفناوری مشکل تراست ، زیرااین تکنولوژی ، جدیداست ونظریه های آن درمراحل ابتدایی می باشد، ازطرف دیگر یادگیری سیار، ماهیتی متفاوت باسایر انواع یادگیری دارد، ازاین رواجرا وطراحی برنامه درسی مبتنی برفناوری سیاروقت گیراست ونیاز بیشتری به تعمق دارد.یادگیری سیاروگسترش روزافزون آن درجامعه ضرورت بازنگری دربرنامه درسی سنتی وطراحی برنامه درسی مبتنی بریادگیری سیارومتناسب با فناوری روزومتناسب بانیاز فراگیران رابه ضرورتی انکارناپذیر تبدیل نموده است. فناوری سیار افق های جدیدی را روی تحصیلات رسمی وغیررسمی بازمی کند( جونیرباتیسناو کوتینهو، 2008).

Keywords:

برنامه درسی , یادگیری (سیار) چالش های یادگیری سیار , نظریه های یادگیری سیار