بررسی عدالت در سیره نظری و عملی ائمه اطهار (ع)

عدالت از اصول پنج گانه شیعیان بوده و عمل صالحی است که برخاسته از ایمان و عقیده می باشد. عمل، ایمان و عقیده سازنده هویت واقعی انسان ها و هویت انسان ها نیز سازنده اجتماع و اجتماع نیز سازنده جامعه ای می باشد که عدالت در آن تجسم یافته است. اسلام درصدد است که ناهمواری های ناشی از تبعیض را از بین ببرد و تفاوت های ناشی از استعداد و لیاقت را باقی بگذارد تا در جامعه همه چیز در سر جای خودش قرار بگیرد. عدل معیار و میزان خداوند و بالاترین ارزش ها بوده که سرچشمه آن از قرآن است. هدف آن رساندن جامعه به تقوا و درنتیجه رساندن تمام مسلمین به مقام کرامت الهی است. مهم ترین زمینه برای تحقق عدالت قانون عادلانه و سلطان عادل هستند که وجود هر دو لازمه یک حکومت بر پایه عدالت می باشد. مردم عدالت خواهی که از روحیه آزادگی برخوردار باشند نیز یکی از ملزومات حکومت بر پایه عدالت می باشد. ازجمله موانع عدالت سودجویی، تبعیض، ضعف نفس و فساد در سیستم اداری است که منشأ همه آن ها به دو عامل یک درونی که هوای نفس و دیگری بیرونی که دوری از اطاعت فرمان خداوند است، برمی گردد. راه مقابله با آن نیز از دید امام علی (ع) اطاعت و پیروی از خداوند و کتابش است. روش مورداستفاده در این پژوهش توصیفی- تحلیلی است.

Keywords:

عدالت , سیره , ائمه اطهار (ع)