بررسی اثر مسابقه بر حالات خلقی ورزشکاران تنیس روی میز

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر مسابقه بر حالات خلقی دانشجویان پسر ورزش کار تنیس روی میز بود . جامعه آماری پژوهش با نمونه برابر و شامل 46 ورزش کار تیم پایه دانشگاه اهواز، اراک، قم، کاشان، اصفهان، شهر کرد، صنعتی اصفهان، ایلام، هنر اصفهان، لرستان، دزفول و صنعتی اراک با میانگین سن 4/4 ± 22/52 سال بودند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسش نامه برومز 32 سوالی (Brums-32) لین و همکاران (2007) بود که روایی و پایایی نسخه فارسی آن تأیید شده بود. داده های پژوهش در مرحله اول پس از ورود ورزش کاران به محل برگزاری مسابقات و پس از استراحت کافی و مرحله دوم بلافاصله پس از برگزاری اولین مسابقه هر ورزش کار از طریق تکمیل پرسش نامه جمع آوری شد. داده ها از طریق تحلیل واریانس با اندازه گیری های تکراری به وسیله نرم افزار SPSSدر سطح معناداری 0/05 آزمون شد. نتایج نشان داد شرکت در اولین مسابقه از یک دوره مسابقات تنیس روی میز پر تنش، خشم و آرامش ورزش کاران تنیس روی میز تأثیر معنادار نداشت ( 0/05مسابقه نشان داد عوامل افسردگی، سردرگمی و خستگی افزایش معنادار و عوامل سرزندگی و شادکامی کاهش معنادار داشت ( 0/05>p) در نهایت حالات خلقی پس از مسابقه نسبت به پیش از مسابقه تغییر معناداری نداشت ( 0/05