مدیریت آموزشی و روابط انسانی

از بین انواع مدیریت، مدیریت بر سازمانهای آموزش و پرورش از اهمیت ویژه ای برخوردار است و نقش استراتژیک دارد.زیرا تمام اهداف و عوامل این سازمانها انسانی است. اگر سازمانهای دیگر جامعه در ایفای وظایف و رسالت خود کوتاهی کنند و به اهداف مورد نظر دست نیابند، نتیجهی آن مستقیماً عاید گروه یا سازمانی است که با آن سر و کار دارند. اما اگر سازمان آموزش و پرورش و مدیران آن از ماهیت کار غافل باشند. حاصل کارشان در ابعاد اخلاقی، اجتماعی و اقتصادی متوجه جامعه خواهد شد و در رشد و توسعه ی جامعه و یا افت و انحطاط آن سهم مؤثری خواهد داشت. مدیران، خود باید افرادی متواضع و در رفتار خود طبیعی باشند و طوری واحد آموزشی خود را کنترل و هدایت کنند که امر تعلیم و تربیت در جهت نیل به اهداف آموزش و پرورش در جهت مطلوب سیر کند. مدیران، باید با موانع موفقیت مدیران در اداره ی مدارس ، معلمان، دانش آموزان، اولیاء ، سازمان و تشکیلات شناخت کافی داشته باشند. که اینها نیاز به تجربه آموزی دارد. تجربه آموزی از ویژگیهای مدیریت است. پایداری هر مدرسه در درجه ی اول در گرو مدیریت و چگونه اداره کردن آن است. برای اداره ی مطلوب مدارس و رفع مشکلات اداره ی مدرسه، مدیران باید با اصول و فنون مدیریت آموزشی و علوم روانشناسی و جامعه شناسی آشنا باشند و از تجربیات مدیران با سابقه استفاده کنند و در مدارس خود از تکنولوژی آموزشی بهره مند شوند

Keywords:

مدیریت , مدیریت آموزشی , روابط انسانی