بررسی اثر کاربرد دو گونه قارچ مایکوریزا و تنش شوری بر میزان پرولین، جذب وانتقال عناصر و درصد اسانس گیاه دارویی بابونه

به منظور بررسی تأثیر همزیستی دو گونه قارچ مایکوریزا و تنش شوری بر میزان پرولین، انتقال عناصر و همچنین در صد اسانس، یک آزمایش گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی و در چهار تکرار بر روی گیاه دارویی بابونه اجرا گردید. فاکتورهای مورد آزمایش شامل سه سطح شوری)او 3و 5دسی زیمنس بر متر( و کاربرد دو گونه قارچ مایکوریزا Glomus intraradices و Glomus mosseae بود. نتایج نشان داد که تنش شوری تأثیر معنی داری بر صفات مورد ارزیابی داشته به طوری که با افزایش میزان شوری، وزن تر وخشک کل و درصد اسانس کاهش یافت، همچنین با افزایش میزان شوری ، میزان پرولین افزایش یافت . گیاهان تلقیح شده با قارچ های AM در مقایسه با گیاهان تلقیح نشده، میزان جذب بالاتری را هم در شرایط تنش شوری و هم در شرایط بدون تنش نشان دادند . همچنین نتیجه نشان داد که اثر قارچ G. mosseae در کاهش اثر تنش شوری بیشتر از قارچ G. intraradice بوده است. بنا براین میتوان نتیجه گیری کرد که در شرایط تنش شوری، قارچ های AM با افزایش جذب عناصر مورد نیاز ، باتعدیل اثرات تنش و باافزایش میزان پرولین، رشد وعملکردگیاه بابونه را بهبود می بخشند.

Keywords:

اسانس , بابونه , پرولین , تنش شوری , قارچ های مایکوریزا