بررسی اثر بخشی آموزش رویکرد هیجان مدار به روش گروهی بر ارتباط زناشویی و حل تعارض زنان متأهل

ازدواج رویدادی بسیار مهم در زندگی هر فرد محسوب می شود و کیفیت روابط زناشویی، پیشبینی کننده میزان سازگاری و رضایت از ازدواج است، افزایش میزان ناسازگاری های زوجین باعث افزایش طلاق میشود و از سوی دیگر خشنودی از روابط زناشویی بر میزان سلامت روانی زوجین، میزان رضایت از زندگی و حتی بر میزان درآمد، تحصیلات و رضایت از شغل تأثیر می گذارد. از این رو هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی آموزش گروهی رویکرد هیجان مدار (EFT) بر ارتباط زناشویی و حل تعارض زنان متأهل است که خود زیرمقیاس های رضایت زناشویی می باشند. روش این مطالعه از نوع نیمه آموزشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بوده و بر روی 54 نفر از زنان متأهلی که کودکی در مهدکودک درخشش در منطقه 9 شهرداری مشهد داشتند و از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیده بودند، انجام شد. شرکت کنندگان در این پژوهش پرسشنامه رضایتمندی زناشویی انریچ فرم کوتاه)سلیمانیان، 3131 ( را تکمیل کردند و سپس بهصورت کاملا تصادفی در 2گروه ) 24 نفر گروه آزمایش و 22 نفر گروه کنترل( قرار گرفتند. گروه آزمایش دورهآموزشی زوج درمانی هیجان محور را برای 32 جلسه 92 دقیقه ای و در هر هفته یک جلسه دریافت کرد و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. پس از پایان دوره آموزش از هر دو گروه،)آزمایش 22 نفر با 4 نفر افت و کنترل هم 22 نفر با 4 نفر افت( پس آزمون به عمل آمد. یافته های این پژوهش نشان داد که تفاوت معناداری را بین نمرات ارتباط زناشویی و نمرات حل تعارض آزمودنی های دو گروه در سطح 24 α نشاد داد

Keywords:

زوج درمانی هیجان مدار , ارتباط زناشویی , حل تعارض ,