در جامعه ایده آل میتوان شاهد ان بود که آحاد افراد جامعه در اداره امور مشارکت داشته باشند. بدین ترتیب میتوان انتظارداشت که مردم باعلاقه و اشتیاق بیشتری وظایف محولهشان را به انجام برسانند. مطابق اصل ششم قانون اساسی جمهوریاسلامی ایران در جمهوری اسلامی امور کشور باید به اتکا آراء عمومی اداره شود از راه انتخابات:
انتخابات رئیسجمهور، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، اعضای شوراهای و نظایر اینها، یا از راه همهپرسی در مواردی که در اصول دیگر قانون معین میگردد.
انتخابات از ارکان مهم شکلگیری ساختار سیاسی در نظامهای دموکراتیک به شمار میآید. در نظام جمهوریاسلامی نیز که مبتنی بر نظریه مردمسالاری دینی است، راههای حضور اثرگذار مردم در تشکیل تمامی نهادهای قدرت بهصورت مستقیم و غیرمستقیم پیشبینیشده است. یکی از مواردی که
امام خمینی همیشه بر آن تأکید داشتند حضور آگاهانهی مردم در عرصههای تصمیمگیری بوده است. نظر ایشان این بود که: از حقوق اولیه هر ملتى است که باید سرنوشت و تعیین شکل و نوع حکومت خود را در دست داشته باشد. درواقع
امام خمینی بر اصل حق مردم نسبت به حاکم تأکید ویژهای داشتند و رهنمودها و راهنماییهای ایشان در حوزههای مشارکت مردمی بهخصوص
انتخابات چراغ راه مردم و مسئولین است. در این مقاله سعی شده تا
انتخابات از دیدگاه و کلام
امام خمینی موردبحث و بررسی قرار گیرد