اندازه گیری کارایی شبکه های اجتماعی سازمانی با رویکرد سرمایه اجتماعی به کمک مدل تحلیل پوششی داده شبکه ای مطالعه موردی مجموعه هلدینگ سرمایه گذاری تامین اجتماعی

هدف این مقاله ارائه روشی جهت اندازه گیری کارائی شبکه های اجتماعی درون سازمانی میباشد که با گسترش جغرافیای شرکت ها و کسب و کارها به وجود آماده و در حال رشد میباشند. اندازه گیری کارایی این شبکه ها به دلیل ماهیت شبکه ای و ارتباطیآنها تنها با اندازه گیری شاخص های کلی مانند سرمایه گذاری و تعداد کاربران صورت میگیرد. از سوی دیگر به دلیل ماهیت آنها کهروابط جدیدی را در سازمان ها حاکم می نمایند توجه کمی به تاثیر این شبکه به سرمایه های اجتماعی سازمان به عنوان یک شاخصمهم در ظرفیت های سازمانی می گردد. روش معرفی شده بر پایه تحلیل پوششی داده و مدل شبکه ای این امکان را ایجاد می نماید کهشبکه اجتماعی سازمانی با توجه به سرمایه گذاری های صورت گرفته و تاثیر گذاری بر روی شاخص سرمایه اجتماعی سازمان کارایییکپارچه ای را معرفی کند که بیانگر کلیه معیارها باشد. روش پیشنهادی با رویکرد جدید رفتار کاربران را در دستیابی به بالاترین سطح کارایی تاثیر گذار دانسته و این امکان را در اختیار تصمیم گیرنده می گذارد که کاربران را به صورت مشخص در رابطه با کارایی یکپارچه کارایی سنجی نماید . شاخص معرفی شده در این مقاله دلایل ناکارایی هر یک از واحد های تصمیم گیر ی را به صورت کاملا مشخص با دقت یک کاربر مشخص می نماید . در نهایت شاخص معرفی شده به عنوان یک راهنمای مناسب جهت معرفی سرمایه های نهان شرکت می تواند نقش قابل توجهای داشته باشد

Keywords:

سرمایه اجتماعی , شبکه های اجتماعی سازمانی , تحلیل پوششی داده شبکهای , کارایی شبکه اجتماعی سازمانی