مدیریت دانش در صنعت انرژی های تجدید پذیر در جهت رسیدن به مزایای رقابت پایدار

رشد سریع اقتصاد کشور های آسیایی بخصوص ایران سبب افزایش تقاضای انرژی اش گردیده است. بهره برداری از انرژی های تجدید پذیر به سبب محدودیت منابع انرژی های رایج سنتی، مصرف بالای انرژی، عدم پایداری و تشدید نرخ نفت و آلودگی های زیست محیطی مضر ضرورت دارد. شرکت های فعال در زمینه صنایع انرژی های تجدید پذیر در حال حاضر با چالش هایی برای حفظ رقابت و بهره وری روبرو هستنددر حالیکه اثرات زیست محیطی را به حداقل برسانند که همچنان این امری مهم در کشور ما نیز می باشد . توانایی مدیریت دانش برای شرکت ها شاخصی کلیدی در فرآیند دستیابی به مزایای رقابتی است. به علاوه چارچوب یادگیری تعاملیپلت فرمی است که توانایی پاسخگویی به نیازمندی تنظیم به موقع عدم قطعیت های زیاد (بالا) را دارد. این مقاله شهودی را بر مفهوم محیط یادگیری تعاملی در کشور می افزاید. ویژگی های (مشخصه ها) بحرانی چارچوب یادگیری تعاملی در صنعت انرژی های تجدید پذیر را بررسی می کند و سپس فرم مناسب سازمان برای مدیریت دانش در سطوح مختلف زنجیرهتامین را مورد ارزیابی قرار می دهد. بر این اساس، این مقاله اشکال مناسب سازمان را تحت شرایط مختلف برای صرفه رقابتی پایدار پیشنهاد می کند

Keywords:

مدیریت دانش , مدیریت منابع , انرزی تجدید پذیر