بررسی عوامل موثر بر میزان رضایت کارکنان از دوره های آموزشی ضمن خدمت با تاکید بر عوامل محیطی ( مطالعه موردی بانک کشاورزی شعب تهران )

آموزش نیروی انسانی یکی از مطمئن ترین و اساسی ترین راههای رسیدن به بهسازی منابع انسانی میباشد.همه سازمان ها به دنبال کیفیت هستند،علی الخصوص در سازمان های خدماتی از جمله بانکداری این امر صادق است.بررسی رضایت شغلی، به عنوان یک ابزار اصلی می باشد.تحقیق حاضر با هدف تعیین و بررسی عوامل موثر بر میزان رضایت شغلی کارکنان از دوره های آموزشی ضمن خدمت بانک کشاورزی با تاکید بر عوامل محیطی انجام شده است.از 9 متغیر برگزیده شده در این تحقیق دو متغیر مجموعه برگزارکننده و محل برگزاری کلاس ها جز عوامل محیطی می باشد. روش تحقیق پیمایشی است و داده ها از طریق پرسشنامه و رجوع به پرونده های شغلی کارکنان گردآوری شده و با استفاده از رگرسیون لاجیت و نرم افزار EViews مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل 1200 نفر کارکنان رسمی بانک کشاورزی شعب تهران در سال 1393 می باشدو نمونه گیری از طریق نمونه از جامعه محدود و فرمول کوکران انجام شده که تعداد 291 نفر انتخاب گردیده است.نتایج حاصل از برآورد مدل حاکی است، که بین متغیرهای مدل رابطه معنی دار وجود دارد و در متغیر سابقه کار رابطه منفی و معنی دار وجود دارد و در متغیرهای سطح علمی مدرسان، شایستگی، خلق ایده نو، توزیع اطلاعات، حمایت از نوآوری رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد و در متغیرهای تعداد دوره، مجموعه برگزارکننده و محل برگزاری کلاس ها رابطه معنی دار وجود ندارد و لذا عوامل محیطی بر رضایتمندی کارکنان از دوره آموزشی ضمن خدمت در نمونه آماری تاکید نمی گردد.

Keywords:

آموزش ضمن خدمت , عملکردشغلی , جوسازمانی , رضایت شغلی