تاثیر عنصر بور و نیتروژن و روی در میوه ها و سبزیجات

بور عنصر غذایی کم مصرف است که به صورت آنیون توسط گیاه جذب می شود. بور یک ریز مغذی ضروری است به این معنی که آن برایرشد و نمو گیاه ضروری است، اما در مقادیر بسیار کم مورد نیاز است. بور در گلدهی، میوه دهی، متابولیسم ازت، انتقال و عمل هورمون ها وتقسیم سلولی نقش دارد. نیتروژن به عنوان یک عنصر کلیدی در ساختمان بسیاری از ترکیب های موجود در سلول های گیاهی شرکت میکند. استفاده از عناصر می تواند جهت تولید محصول و عملکرد بیشتر استفاده شود بنابراین غلظت مناسب این عناصر از مهم ترین فاکتورهای برای بهبود محصول و افزایش عملکرد می باشد. در میوه تو فرنگی اسید بوریک در غلظت 100میلی گرم در کیلوگرم بالاترین مقدارعملکرد و وزن میوه را به حاصل می کند. درگردو وقتی بور و روی به طور همزمان به ترتیب در غلظت 174و 1050میلی گرم در لیتر مورداستفاده قرار می گیرد، بالاترین میوه دهی، رشد رویشی، وزن ،nutدرصد دانه را دارا هستند. در کلم بروکلی حداکثر عملکرد در هر هکتار با 2کیلوگرم بور همرا با 200میلی گرم نیتروژن در کیلوگرم به دست آمد. در زیتون کاربرد محلول پاشی بور درصد گل کامل و تشکیل میوهرا افزایش می دهد، اما تاثیری روی جوانه زنی گرده در هر سال نشان نداد. اثر متقابل بور و روی، روی غلظت عناصر غذایی و همکاری دررشد یک اثر آنتاگونیستی است. وقتی ذرت در خاک های با غلظت بالای بور رشد می کند توصیه می شود که باید با عنصر روی کافیتغذیه شود ، و این امر باید هنگامی که روی کمی در دسترس است توجه ویژه ای به آن شود

Keywords:

بور , محلول پاشی , کاربرد برگی , اثرمتقابل