مقایسه تحلیلی کارایی بسته آموزشی طراحی شده تلفیقی از الگوی چند محوری با مهارت های زندگی بر رضایت و انگیزش مربیان مهد

الگوی چند محوری شفیع آبادی تنها الگوی بومی مشاوره شغلی در ایران است که با توجه به تاکید بر 5 محور بسیار مهم هدفمندی ، پویایی ، خویشتن پنداری، نیازها ، و تصمیم گیری کارایی خودش را در مباحث شغلی از جمله افزایش نگرش ، مهارت ها و رفتار کارآفرینانه ، توانمندی روان شناختی، قدرت تصمیم گیری ، رغبت های شغلی ، رضایت شغلی ، انگیزش شغلی ، تاب آوری ، خلاقیت، مدیریت تعارض و... و کاهش فرسودگی شغلی در پژوهش های مختلف نشان داده است. از جمله در تحقیق فاضلی ( 1393) روی رضایت شغلی کارکنان مرکز بهداشت غرب تهران مورد استفاده قرار گرفته و موثر بوده است . همچنین در تحقیق پورعلی به راهنمایی فکری ( 1393 ) در تلفیق با نظریه کرامبولتز بر رضایت شغلی دانشجویان شاغل دانشکده علوم تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت موثر واقع شده است . لیکن در تحقیق حاضر یک بسته اموزشی تلفیقی از این الگو همراه با مهارت های زندگی طراحی شده است و کاربردش روی افزایش انگیزش و رضایت شغلی معلمان مهد کودک شهرستان نور بررسی شده است که نتایج حاکی از اثر بخشی این روش تلفیقی بر انگیزش شغلی و عدم اثر بخشی ان روی رضایت مربیان مهد بوده است. با توجه به این که انگیزش لازمه رضایت شغلی است و الگوی چند محوری شفیع آبادی و آموزش مهارت های زندگی هر کدام به تنهایی یا در تلفیق با سایر روش ها روی رضایت شغلی موثر واقع شدند اما تلفیق این دو در اینجا موثر واقع نشده در این مقاله به مقایسه علل کارایی این روش آموزشی تلفیقی طراحی شده روی انگیزش شغلی مربیان مهد و عدم کارایی آن روی رضایت شغلی اقدام شده و راهکارهای تکمیلی برای اثر بخش نمودن این روش تلفیقی روی رضایت شغلی مربیان مطرح گردیده است.

Keywords:

الگوی چند محوری , مهارت های زندگی , انگیزش شغلی , رضایت شغلی