سازنده گرایی ، زیربنای رسالت های دانشگاه فرهنگیان

دراین پژوهش آشکارگردیده است که سازنده گرایی می تواند مرکبی راهوار برای تحقق اهداف و رسالت های دانشگاه فرهنگیان باشد . استدلال این روشنگری چنین است که برگزیدن و اجرای رویکرد سازنده گرایی در برنامه ی درسی موجب بروز و ظهور ویژگی های مندرج در برنامه ی درسی ملی در رفتار بالقوه ی دانشجو معلمان شده و این خود بستریست برای تحقق ویژگی های برشمرده در برنامه ی درسی ملی در وجود دانش آموزانی که در سالهای پیش رو، مخاطبان این دانشجو معلمان خواهند گردید . برای فراهم آوردن چنین استدلالی ابتدا سازنده گرایی به عنوان رویکردی نوین در آموزش و یادگیری مورد تبیین قرار گرفته و سپس عناصر موجود در برنامه ی درسی ملی و صلاحیت ها و یادگیری های مشترک عناصر الگوی هدف گذاری در این برنامه مورد اشاره واقع شده است . سپس شبکه های مفهومی و جغرافیای منطقی میان مفاهیم و پی آمدهای سازنده گرایی با عناصر پنجگانه ی برنامه ی درسی ملی آشکار گردیده است . این پژوهش دارای جهان بینی ساختن گرایانه و راهبرد کیفی می باشد. روش پژوهش، توصیفی - تحلیلی بوده و روش اسنادی برای جمع آوری اطلاعات برگزیده گردیده است . یافته های این مقاله نشان داد که یک شبکه ی مفهومی از پیش نایافته و جغرافیای منطقی کشف نشده ، میان سازنده گرایی و عناصر برنامه درسی ملی به عنوان رسالت های دانشگاه فرهنگیان وجود دارد که می تواند مبنایی برای برنامه ریزی درسی و طراحی آموزشی براساس این چشم انداز در دانشگاه فرهنگیان باشد.

Keywords:

سازنده گرایی , برنامه درسی ملی , رسالت های دانشگاه فرهنگیان